مصطفی خوش چشم، تحلیلگر مسائل بین الملل، در گفت‌وگو با
روزپلاس، با اشاره به استراتژی دولت سیزدهم درباره سیاست های امریکا گفت: در دوره های گذشته، چه در دوره آقای روحانی و چه در 20 سال گذشته از ابزار مذاکره برای خنثی سازی فشار استفاده شده چون تنها ابزار مورد استفاده بود ولی جواب مثبتی هم گرفته نشد. در دوره آقای رئیسی می بایستی قطعاً به تکمیل این امر پرداخت، یعنی اقدامات آفندی و پدافندی در جهت خنثی سازی تحریم ها و کم اثرسازی فضاها صورت گیرد ان هم باید اقدامات کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدتی در این راستا انجام گیرد.
وی ادامه داد: با توجه به سیاست و فضایی که حاکم است باید تهیه نقشه جامع دور زدن تحریم ها، تصویب مقررات تسهیل کننده دور زدن تحریم ها، ممنوعیت تصویب قوانینی که دور زدن تحریم ها را دشوار یا غیرممکن می کند و تقویت بخش نفت، تقویت بخش بانک داری، مبادلات ارزی دو جانبه، تقویت بنیه اقتصاد ملی یا اقتصاد مقاومتی در جهت پدافندی باشد.
او در ادامه تصریح کرد: در طرف آفندی باید ابزارهای گوناگون موجود را استفاده کرد تا اهرم های فشار بیشتری را بر امریکا وارد کرد. این اهرم ها در حوزه های هسته ای، نظامی اعم از تجهیزات پهبادی، موشکی، نیروهای منطقه ای است و همچنین در حوزه های سیاسی و اجتماعی همانند پناهندگان و سیل مهاجرینی که سعی می کنند مرزهای ما را بگذرند تا به اروپا برسند، در این حوزه هم باید به طرف غربی فشار آورد و جدای از این سه حوزه در هر حوزه دیگری که ایران می تواند به طرف غربی فشار وارد کند می بایستی از این اهرم ها در چارچوب یک بسته سیاسی مشخص و نشان دار با مراحل مشخص استفاده کند به شکلی که در این استراتژی کلان که شامل همه این اقدامات پدافندی و آفندی می شود در نتیجه طرف امریکایی ذیل فشار بیشتری قرار می گیرد و فشار طرف امریکایی بر ما کم اثرتر می شود تا بتوان به طرف امریکایی قبولاند که هزینه های سیاست فعلی آن بسیار زیادتر از منافع آن برای واشنگتن است. لذا این تاکتیک نیازمند طراحی راهبردی است و همینطور نیازمند یک اجرای قوی و منسجم از سوی کل حاکمیت و همینطور نظاره و بازرسی مداوم پیشرفت این طرح است.
خوش چشم درباره صحبت های بایدن در خصوص اینکه ایران را با فشار باید پای میز مذاکره اورد اظهار کرد: طرف امریکایی می داند ایرانی با توجه به برجام و کیفیات و خصوصیات سیاست خارجی مورد انتظار آقای رئیسی به سمت وارد آوردن فشار به سمت امریکایی در دوران ایشان می رود و سعی می کند با تهدیدات و فشارهای پیشدستانه ایران را از انجام چنین سیاستی منصرف کند.
او در پایان اذعان کرد: هدف امریکا ایجاد بازدارندگی در ایران در خصوص اجرای چنین طرحی است که نهایتاً فشارها را بر واشنگتن زیادتر می کند والا طرف امریکایی از همه ابزارهای فشار خود از قبل استفاده کرده و از دوره پیک فشار امریکا عبور کردیم بویژه در حوزه تحریمی! اگرچه فشار باقی است اما در دوران اوج قرار ندارد و امریکا تمام حوزه هایی که می توانست تحریم کند و فشار عمده ای را بر ایران وارد کند مورد استفاده قرار داده است. بنابراین، به نظر می رسد بیشتر تهدیدات کلامی و پیشدستانه به منظور ایجاد بازدارندگی در طرف ایرانی در دوران آقای رئیسی است.