به گزارش روزپلاس، ۲۳ سال پیش، خبرنگاری از تبار ایران به دست طالبان به شهادت رسید، این بهانه باعث شد تا هر ساله ۱۷ مرداد را به نام خبرنگاران ثبت کنند. مسئولان امر در این روز فقط به صورت نمادین از فعالان حوزه خبر تقدیر و تشکر می‌کنند، فقط به صورت نمادین.
ما خبرنگاران عادت کردیم به همکاری نکردن مسئولان، حمایت نکردن و دیگر مسائل؛ فقط تنها چیزی که ما را تا لحظه آخر، پای این حرفه و در این عرصه نگه می‌دارد عشق و علاقه است و دیگر هیچ.
در این حرفه که باشی دیگر معنای زندگی شخصی را درک نمی‌کنی و تمام زندگی‌ات می‌شود تلاش برای مطالبه حق و حقوق مردم؛ مردمی که امیدشان بعد از خدا به خبرنگاران و گرفتن حق‌شان است.
خبرنگاری را جزو مشاغل بسیار سخت و طاقت فرسا به حساب می‌آورند، ولی اگر از خود ما بپرسید می‌گوییم خبرنگاری اولین شغل خطرآفرین در جهان است به قول همکارم در تحریریه؛ ما خطرنگاریم تا خبرنگار.
یا به قول یکی دیگر از همکاران، خبرنگار یعنی دردنگار، غم نگار، رنج نگار و خطرنگار مردم درد دیده و رنج کشیده و مظلوم.
یا یکی دیگر از خبرنگاران می‌گفت خبرنگار یکی از سربازان وطن است که کارت پایان خدمت ندارد.
باشگاه خبرنگاران