به گزارش روز پلاس، به گفته «محمدعلی فرخ مهر» اسامی تمام این برجها و ساختمانها در دست
سازمان میراث فرهنگی است اما اعتقاد دارند که سازمان میراث فرهنگی در
برخورد با واحدهای غیرمجاز تعلل میکند. این آپارتمانها و برجها به
گفته او بیشتر در شمال پایتخت قرار دارند. «علی رفیعی» معاون گردشگری اداره
کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران در گفتوگو با
روزنامه ایران؛ تعداد گردشگران اروپایی که از اقامتگاههای غیرمجاز چینیها
استفاده میکنند را اندک توصیف میکند. به گفته او حضور چینیها و ایجاد
سکونتگاههای غیرمجاز آنها در کشور به تشکیل کمیسیون ارتقای امنیت گردشگران
خارجی منجر شده است. رفیعی برخورد قهری با این واحدها را دارای پیامدهای
هزینهزا میداند و میگوید در کمیسیون امنیت گردشگران خارجی به دنبال
راهکارهای حل این مشکل هستند. به گفته او چشم بادامیها از دانشجویان چینی
به عنوان راهنمای گردشگری استفاده میکنند که این مسأله خلاف قوانین داخلی
است.
گردشگری تهران در دست چینیها و عربها
«محمدعلی فرخ مهر» رئیس اتحادیه هتلها و هتل آپارتمانهای استان تهران،
پیکان انتقاد را به سمت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری میبرد و
میگوید: «وقتی سازمان میراث فرهنگی اتحادیهها را تضعیف میکند و حضور
آنها را دخالت بیرویه تفسیر میکند باعث میشود تا چنین اتفاقی بیفتد.
سازمان میراث فرهنگی تصدی را از اتحادیهها گرفت. بنابراین نه اجازه ورود
اتحادیهها را به موضوع میدهد و نه خود ورود میکند.»او حضور چینیها در
برجها و مجتمعها را یکی از پیامدهای ایجاد «خانه مسافرها» میداند. فرخ
مهر در پاسخ به این سؤال که آیا سازمان میراث فرهنگی روی فعالیت خانه
مسافرها نظارت دارد، میگوید: «به هرحال راه را برای تشکیل خانه مسافرها و
واحدهای اقامتی غیرمجاز در مجتمعها بازگذاشته است.»به گفته او برجهایی
که در دست چینیها است بین 10 تا 30 واحد دارند. او میگوید: «در این
برجها همه چیز آزاد است.»
به گفته او برخی از ایرانیها هم از این
اقامتگاهها استفاده میکنند چون صاحبان مراکز شناسنامه و اسناد شناسایی از
مسافران نمیخواهند.اوکه اعتقاد دارد؛ گردشگری تهران گوشت قربانیای شده
که هر بخشی از آن دست یکی است میگوید: «حضور چینیها و عربها باعث شده
میانگین اشغال هتلهای تهران به 35 درصد کاهش پیدا کند.»
یادگیری زبان فارسی برای فروش زعفران ایرانی
«علی رفیعی» معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی تهران هم از بررسی چند
ماهه حضور چینیها در بازار گردشگری ایران در کمیسیون ارتقای امنیت
گردشگران خارجی ومقصد گردشگری استان تهران خبر میدهد و میگوید: «این
کمیسیون با حضور همه دستگاههای امنیتی و انتظامی برگزار شد و در آن اماکن
مسکونی غیرمجاز برای اسکان خارجیها بویژه اتباع چینی را رصد کردیم.»او به
دلیل آنچه ملاحظات امنیتی میخواند، برخورد قهری یا مقطعی را راهکار مناسبی
برای پاک کردن جای پای چینیها در بازار گردشگری ایران نمیداند و
میگوید: «باید قوانین و مقرراتی ایجاد کرد که از ادامه این روند جلوگیری
شود.»او یکی از راهکارها را تبدیل هتل و آپارتمانهایی که شرایط لازم را
برای اقامت مسافر دارند به واحدهای اقامتی میداند و میگوید: «بعضیها از
شرکتهای ایرانی به واسطه تبادل تجاری با شرکتهای تجاری چینی اقدام به
اسکان هیأتهای تجاری در واحدهای اختصاصی خود میکنند.» به گفته او این
واحدها شرایط هتلی و اقامتی مناسبی ندارد و از لحاظ امنیتی دارای ایراد
است.
او میگوید: «از لحاظ قانونی هم مجوزی برای فعالیتهای اقامتی ندارند.»او
البته این مسأله که یک برج 30 واحده به صورت کامل دراختیار یک چینی باشد
را رد میکند و میگوید: «معمولا چند واحد از این برجها در اختیار چینیها
قرار دارد.»او گستردگی حضور چینیها در اقامتگاههای غیرمجاز را رد میکند
ومی گوید: «هنوز شواهدی که بگوییم چینیها خودشان به صورت مستقیم اقدام به
ورود گردشگر میکنند وجود ندارد اما با چینیهایی رو به رو شدیم که تنها
برای یادگیری زبان فارسی به ایران آمدهاند.»
او درپاسخ به این سؤال که هدف
این چینیها از آموزش زبان فارسی چیست هم میگوید: «آنها بیشتر به دنبال
زعفران و و روغنهای ایرانی هستند.» به گفته رفیعی آنها زعفران چینی را هم
به چینیهای داخل ایران و چینیهای خارج می فروشند.»رفیعی از آنها به
عنوان دلال و واسطه یاد میکند که زعفران را به صورت ارزان از ایرانیها
میخرند و در چین گرانتر میفروشند.او پیگیری موضوع گسترش رستورانهای چینی
در تهران را وظیفه اتحادیه رستورانها و سازمان صنعت و معدن میداند و
میگوید: «البته رستورانهایی هم وجود دارد که خدمات اقامتی میدهند.»
رفیعی
هم مثل فرخ مهر اعتقاد دارد که چینیها برای انجام این فعالیتها نیاز به
همکاری ایرانیها دارند وخود به تنهایی نمیتوانند اقدام به چنین
فعالیتهایی کنند.او درباره استفاده دانشجویان چینی به عنوان راهنمای
گردشگری گروههای چینی هم میگوید: «وقتی یک گروه ایرانی به چین میرود طبق
قوانین خود چین حتماً باید یک راهنمای چینی همراه آنها باشد اما این مسأله
در ایران به رغم وجود قانون اتفاق نمیافتد.»به گفته رفیعی حضور چینیها
بیش از هرچیزی به بهانه نمایشگاههای مختلف در ایران اتفاق میافتد:
«دانشجویان چینی با آنها همراه میشوند و نقاط گردشگری شهر را به عنوان
راهنمای گردشگری به آنها معرفی میکنند.»
منبع: روز نامه ایران