به گزرش روزپلاس؛در دیدار دیشب لهستان و انگلیس در رقابت های مقدماتی جام جهانی باز هم شاهد حرکات نژاد پرستانه در اروپا از سوی هواداران فوتبال بودیم.
قبل از شروع بازی و در اعتراض به حرکت زانو زدن که حرکتی نمادین در اعتراض به نژاد پرستی می باشد،هوداران لهستان شروع به هو کردن بازیکنان انگلیس کردند.
حرکتی که با واکنش لواندوفسکی کاپیتان تیم ملی لهستان و نشان دادن واژه ی احترام که بر روی بازوی خود نقش بسته بود به هواداران همراه شد.
جالب اینجاست که هفنه پیش و در بازی مجارستان و انگلیس هم شاهد اتفاق هایی از این دست بودیم و شعارهایی نژادپرستانه در استادیوم پوشکاش آرنا شنیده شد.
این وقایعی که اخیرا در فوتبال اروپا رخ داده است،اولین بار نبوده و آخرین بار هم نخواهد بود.
اما مساله اینجاست که این خوی نژادپرستی در فوتبال اروپا از کجا سرچشمه می گیرد.
در اول لازم است تعریفی از نژاد پرستی را ارائه کنیم.
نژاد پرستی نوعی واکنش پیش داورانه در مقابل تفاوت های فرهنگی،عقیده ای،جسمی و ظاهری می باشد که در عملکرد ما نمایان می شود.
با بررسی تاریخ اروپا و آمریکا به دفعات به مصادیق بسیار زیادی از این تبعیض های نژادی بر می خوریم.
از کشتار بی رحمانه ی سرخپوستان توسط کریستف کلمب تا برده داری بی رحمانه ی بلژیکی ها و استفاده از مردم الجزایر در آژمایشات هسته ای توسط فرانسوی ها.
اما با گذشت زمان هم این رفتار نژادپرستانه از چهره ی اروپا زدوده نشده و انگار با گوشت و پوست این فرهنگ و ملت آمیخته شده است.
حتی در ورزشی که شعار آن دخالت ندادن سیاست و فرهنگ در امور ورزشی است،
بسیاری از مردم اروپا سفیدپوست بودن خود را عامل برتری به رنگین پوست ها می دانند و این عاملی شده است که ورزشکاران رنگین پوست از شعارهای نژاد پرستی در امان نباشند.
شاید در چند سال اخیر یکی از بازیکنانی به دفعات با شعارهای نژادپرستی مواجه شده است،ماریو بالوتلی می باشد.
این بازیکن در لیگ ایتالیا و فرانسه به علت رنگین پوست بودن به دفعات با شعارهای نژادپرستی مواجه شده.
کافی است به چند ماه قبل و فینال جام ملت های اروپا بازگردیم،در فبنال آن رقابت ها و پس از دست دادن پنالتی ها توسط باکایو ساکا،جیدون سانچو و مارکوس راشفورد سیل نظرات و توهین های نژاد پرستانه بود که به سمت این بازیکنان رنگین پوست جاری شد.
یا حتی در لیگ اسپانیا،با صحنه ای رقت بار مواجه شدیم که در آن برای دنی آلوز بازیکن آن وقت بارسلونا موز پرتاب شد.
شاهد این قضایا به دفعات در لیگ فرانسه نیز بوده ایم.
جالب اینجاست که فیفا و یوفا با اینکه قوانین سختگیرانه ای علیه حرکات نژاد پرستانه وضع کرده اند اما باز هم شاهد صحنه های بسیار زیاد های نژاد پرستی بوده ایم،صحنه هایی که انگار خیال رفتن از فرهنگ مردم و هوادارن ورزشی اروپا را ندارد.
باید منتظر ماند و دید آیا واقعا این رفتار های نژادپرستی مانند قضایای دیگر مثل هلوکاست برای کشورهای اروپایی مهم است یا صرفه ای برای رعایت قوانین نژادپرستانه برای آن کشورها وجود ندارد.