به گزارش روزپلاس؛ بعضی بازی‌های تک‌نفره در سال‌های گذشته، آن‌قدر که باید عناوین خوب و خوش‌ساختی بوده‌اند و تعدادشان هم اصلا کم نیست. با این وجود، ما ۵ بازی تک‌نفره برتر که خیلی زود فراموش شدند را در این لیست بررسی خواهیم کرد.
Prince of Persia (2008)
مجموعه بازی‌های Prince of Persia یکی از محبوب‌ترین بازی‌هایی بودند که یوبی‌سافت حتی ایده بازی‌های بزرگتری مثل Asssassin’s Creed را از آن‌ها گرفت. پرنس آو پرشیا بعدا با انتشار یک فیلم از این مجموعه و نسخه Forgotten Sands که همان سال عرضه شد، دیگر جذابیت قدیم خود را نداشت. با این وجود، یوبی‌سافت سال ۲۰۰۸ تصمیم گرفت تا این بازی را ریبوت کند و نتیجه، یک بازی کاملا متفاوت و خوش‌ساخت از این مجموعه بازی بود. عنوانی که به خاطر نرم بودن گیم‌پلی و استفاده از سبک گرافیکی سل‌شید، احتمالا بیشتر از هر بازی دیگری در این فرنچایز قابل بازی مانده است. متاسفانه این بازی با این که از نظر داستانی و کارگردانی هنری یک تغییر قابل توجه برای مجموعه بود، اما یوبی‌سافت هیچ‌وقت آن را ادامه نداد.
Binary Domain
قبل از این که استودیو ریو گا گوتوکو به ساخت بازی‌های یاکوزا رو بیاورد، به همراه سگا یک بازی عجیب و غریب به اسم Binary Domain را به عنوان اولین پروژه خودش منتشر کرد. این بازی یک شوتر سوم شخص بود که نزدیک‌ترین نمونه به آن را می‌توان سری بازی‌های Gears of War دانست. داستان این بازی در آینده جریان داشت و در مورد گروهی از نیروهای ویژه بود که مامور شده بودند تا تکنولوژی پیشرفته دنیای رباتیک آن دوره را تحت کنترل بیاورند. بازی یک ماجراجویی تک‌نفره و به شدت خوش‌گذرانه بود و المان‌های جذابی هم داشت. متاسفانه سگا هیچ‌وقت ادامه این بازی را در دستور ساخت قرار نداد اما همیشه از Binary Domain به عنوان یکی از بازی‌های فراموش‌شده نسل هفتم صحبت می‌شود.
Singularity
استودیو Raven Software که در حال حاضر یکی از استودیوهای فرعی ساخت کال آو دیوتی محسوب می‌شود، سال‌ها قبل لایسنس خود را به اکتیویژن فروخت. این استودیو تا قبل از این دوره، بازی‌های تک‌نفره فوق‌العاده‌ای می‌ساخت که تقریبا همه آن‌ها جزو بازی‌های فراموش‌شده محسوب می‌شوند. یکی از این بازی‌ها، عنوان Singularity با داستانی برگرفته از یک دنیای موازی بود. دنیایی متفاوت که شوروی سابق در آن موفق شده تا هیولاهای زنده بسازد و حالا شخصیت اصلی باید سر از این ماجرا در بیاورد. بازی Singularity به خاطر گان‌پلی متفاوت و سلاح‌های قدرتمندی که در اختیار بازیکن قرار می‌داد معروف بود و داستانی به‌یادماندنی داشت.
Splinter Cell Conviction
با این که Conviction از خیلی جهات نسبت به نسخه‌های دیگر Splinter متفاوت بود، اما یکی از بازی‌های قصه‌محور و شاید شخصی‌ترین داستان سم فیشر را روایت می‌کرد. می‌توان گفت که رگه‌های اکشن هالیوودی که با نسخه Double Agent قوی‌تر شده بودند، با نسخه Conviction به تکامل رسیدند. بازی یک تجربه به شدت خطی‌تر بود، اما ایده‌های خیلی جالبی برای زمان خودش داشت. ایده‌هایی که بازی را در نسخه بعدی یعنی Blacklist به سمت یک تجربه متعادل‌تر از اکشن و مخفی‌کاری بردند، اما همچنان هوادارهای دوآتشه اسپلینتر سل نتوانستند با اکشن‌تر شدن بازی کنار بیایند. مهم نیست که اسپلینتر سل به زودی دوباره برمی‌گردد یا نه، اما تقریبا می‌توانیم مطمئن باشیم که هیچ بازی دیگری به اندازه کانویکشن داستانی شخصی از سم فیشر را تعریف نخواهد کرد.
Alpha Protocol
استودیو آبسیدین که امروز نزدیک به دو سال است که به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های مایکروسافت فعالیت می‌کند، یکی از درخشان‌ترین کارنامه‌ها را در زمینه بازی‌های نقش‌آفرینی دارد. از اقتباس ویدیوگیمی ساوت پارک گرفته تا Fallout New Vegas، تقریبا تمام ساخته‌های قدیمی‌تر آبسیدین، به نوعی شاهکارهای کمتردیده‌شده هستند. اما عنوانی که واقعا در تمام این سال‌ها بی‌نمونه باقی ماند، بازی Alpha Protocol بود. این بازی اکشن نقش‌آفرینی که با الهام از فیلم‌های اکشن جاسوسی مثل جیسن بورن و جیمز باند ساخته شده بود، یک تجربه متفاوت از قصه‌گویی و گیم‌پلی محسوب می‌شد و از زمان خودش جلوتر بود.