به گزارش روزپلاس؛ اگر امکان رمزگشایی از زبان درونی افراد محروم از توانایی بیان خود وجود داشت، چه؟ اکنون محققان موفق شده اند سیگنال های عصبی امیدوارکننده ای را برای ضبط تک گویی های درونی ما شناسایی کنند.
آنها همچنین قادر به شناسایی نواحی مغزی بودند که باید مشاهده شوند تا در آینده آنها را رمزگشایی کنند. برای درک سیگنال‌های عصبی گفتار های درونی افراد عادی و افرادی که اختلالات گفتاری دارند، تیم UNIGE از پانلی متشکل از سیزده بیمار بستری در بیمارستان با همکاری دو بیمارستان آمریکایی استفاده کرد.
آنها داده ها را از طریق الکترودهایی که مستقیماً در مغز بیماران کاشته شده بود جمع آوری کردند تا اختلالات صرعی آنها را ارزیابی کنند. آن لیز ژیرو، پروفسور دپارتمان علوم اعصاب پایه در UNIGE توضیح می دهد: "ما از این افراد خواستیم کلماتی را بگویند و سپس آنها را تصور کنند. هر بار، چندین باند فرکانسی از فعالیت مغز را که در زبان دخیل هستند، بررسی کردیم."
به لطف این مشاهدات، دانشمندان توانستند نشان دهند که فرکانس های پایین و جفت شدن بین فرکانس های خاص (به ویژه بتا و گاما) حاوی اطلاعات ضروری برای رمزگشایی گفتار تصوری است. تحقیقات آنها همچنین نشان می دهد که قشر گیجگاهی ناحیه مهمی برای رمزگشایی نهایی گفتار درونی است.
این ناحیه مغزی خاص که در قسمت جانبی سمت چپ مغز قرار دارد، در پردازش اطلاعات مربوط به شنوایی و حافظه نقش دارد، اما بخشی از ناحیه Wernicke را نیز در خود جای داده است که مسئول درک کلمات و نمادهای زبانی است.
ارائه شده توسط دانشگاه ژنو و دپارتمان علوم اعصاب پایه در دانشکده پزشکی UNIGE، و مدیر جدید انتصابی انستیتو آدیشن در پاریس.