به گزارش روزپلاس؛ ششمین دوره انتخابات شورای شهر تهران در حالی برگزار شد که از همان آغازین روزهای اعلام «لیست شورای ائتلاف» به سرلیستی مهدی چمران و پرویز سروری، انتقادات و اعتراضات فراوانی به سازوکار بسته شدن لیست از سوی بسیاری از دلسوزان و دغدغه مندان صورت گرفت.
از سوی دیگر با نظر به مشکلات و معضلات عدیده در مدیریت شهری تهران که حاصل سال ها سیاست زدگی در لیست بندی ها بوده، به موازات لیست شورای ائتلاف، لیست های فراوان دیگری نیز از سوی برخی جوانان، دانشگاهیان و متخصصان حوزه شهری نیز در انتخابات ۱۴۰۰ اعلام موجودیت کرد که اگرچه ظاهراً توفیقی نیافتند، اما شروع حرکت مبارکی برای استیلای گفتمان "تخصص گرایی" در انتخابات های آتی بود.
اینک در فرجامین روزهای سال ۱۴۰۰ و در طلیعه ورود به سده جدید، و البته پس از ۹ ماه از روی کار آمدن شورای شهر جدید در تهران، تاکنون هیچ گزارش عملکرد مشخص و شفّافی از سوی اعضای این شورا خطاب به مردم پایتخت اعلام نشده است.
بنا بر آنچه در اصول مصرّح قانون اساسی آمده، هدف و فلسفه وجودی تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا، تمرکززدایی از مدیریت اجرایی کشور، تفویض امور به نهادهای محلی، مشارکت دادن مردم در اداره امور شهر و روستا است.
با این‌حال، شورای شهر تهران در طول این مدت جز تذکرات غالباً غیرتخصصی و گاه تقابل آشکار با ارکان مختلف شهرداری، کارکرد دیگری نداشته است.
عدم تحرّک و چابکیِ برخی اعضای شورا شهر تهران و نیز فقدان سازوکار نظارتی و ارزیابی عملکرد این شورا، منجر و منتج به فشل شدن سامانه مدیریت شهری و متعاقباً عدم خروجی مشخص و مطلوب جلسات صحن شورا شده است.
امید است در سال جدید، با درافکندن طرحی نو و بدیع، علاوه بر پرداختن جهادگونه به نظام مسائل حقیقی مردم، شاهد وحدت رویّه و نیز تفاهم و همکاری بیش از پیش این شورا با شهرداری تهران در راستای تعالی حمکروایی شهری باشیم.