فاطمه عرب اسدى: حس و حالم در مورد سوريه حس ماهى داخل تنگى كه صدف ها هر روز در گوشش از دريا ميگويند

به گزارش روزپلاس؛ بعد از اتمام جنگ سوریه، کتاب‌های زیادی در مورد شهدا و مدافعان حرم به چاپ رسید. کتاب «مسافر دمشق» که توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده، سعی دارد با نگاه متفاوت تری به زندگی انسان‌هایی که از جان و مال خود گذشتند و برای حفاظت از این مرز و خاک کیلومترها دورتر از وطن جنگیدند، نگاه کند. راوی با سرک کشیدن به زندگی خصوصی و سبک زندگی چند جوان مدافع حرم که در دمشق باهم آشنا شده‌اند، قصد دارد به‌جای مبارزات برون‌مرزی، گوشه‌هایی از زندگی خصوصی آن‌ها را به تصویر بکشد. نویسنده هرازگاهی درمورد حضرت زینب(س) که مسافر حقیقی دمشق است، دل‌مویه‌هایی را می‌آورد. در پایان خود راوی مسافر دمشق می‌شود. به این بهانه با خانم عرب اسدی نویسنده این کتاب به گفتگو نشستیم. با ما همراه باشید.

بسم‌الله‌الرحمن‌الرّحیم. سلام برشما. من فاطمه عرب‌اسدی هستم متولد ۱۳۵۹. یک معلم و نویسنده‌ی کتاب مسافردمشق. ناشراین کتاب نشر محترم شهید کاظمی هستند و پایان سال ۹۸این کتاب چاپ شده است.

من معلم مقطع ابتدایی هستم. علاقمندی‌های  زیادی دارم که سعی کردم در بعضی از آنها به طور جدی‌تر وارد شوم و بیش‌تر به آنها بپردازم. علاقمندیهایی مثل شعر و تفسیر قرآن و نویسندگی. باید گفت علاقمندی من به نویسندگی به دوران نوجوانی‌ام برمی گردد. وقتی 《کَتی》شخصیت کارتونی مورد علاقه‌ی من در کارتون زنان کوچک علاقمندی‌اش را به نویسندگی نشان داد من هم با او به نوعی همزاد پنداری کردم و شروع کردم به نوشتن. بدون اینکه بدانم نوشتن هم مثل شعر قاعده و قانون خاص خودش را دارد. البته من خودم را نویسنده‌ی حرفه‌ای نمی‌دانم .در واقع ، اصلا به نویسندگی به عنوان حرفه نگاه نمی‌کنم اما می‌شود گفت به طور جدی نویسندگی را از سال نود با وبلاگ نویسی شروع کردم و در سال ۹۷ در کلاس نویسندگی شرکت کردم و شروع کردم به خواندن  کتابهایی با ژانرهای مختلف و  ریز ریز نوشتن.

پشت نام مسافر دمشق داستانی هست که روایت آن  از حوصله‌ی این مصاحبه خارج است. اینقدر بگویم که ایده‌ی نوشتن مسافر دمشق از یک مسافر دمشق گرفته شده. فردی که خود و خانواده‌اش بعد از این سفر دچار چالش‌هایی شدند و من سعی کردم گوشه‌ای از این خصوصی‌های زندگی‌شان را با زبان الکن داستان بیان کنم. در کتاب مسافر دمشق شخصیت‌های داستانی  همه در دمشق با هم آشنا شده‌اند و هرکدام برای خود داستانی دارند.

سفر به سوریه یکی از آرزوهای من است. شناخت من از سوریه بیش‌تر به اخبار رسمی رسانه‌های کشور بر می‌گردد و به سلسله استوری‌های دوستانم که لحظه لحظه‌ی سفرشان به  سوریه ‌ را به تصویر می‌کشیدند .آنان  توضیحات خوب و مفیدی را  از زبان شهروندان سوری در مورد وضعیت دمشق و شهرهای سوریه می‌دادند. علاوه بر اینها چند کتاب درمورد خاطرات  مدافعین حرم خواندم که  در چند جای داستان از اطلاعات آن به صورت غیر مستقیم استفاده کردم.

حس من حس ماهی داخل تُنگی است که صدف‌ها هر روز در گوشش از دریا می‌گویند.

یک ماهی دریا ندیده که  حسرت دریا  و جنون پریدن از تنگ را دارد.

 

 درواقع من پای روایت کسی به صورت مستقیم ننشسته‌ام . مثل بقیه‌ی شهرهای ایران در محله‌ای  که ما زندگی می‌کنیم  بودند و هستند افرادی که اغلب از تیپ فاطمیون هستندو اکثر آنها سوای اعتقادات و ارادتی که به بانوی دمشق دارند، همیشه خود را برای  فاصله‌ی ناگزیر زمانی _ که بین عاشورای شصت و یک و زمان آنها واقع شده _ بدهکار امام حسین و اهل بیت ایشان می‌دانند. گرچه درکنار این  ابرازارادت مشکلات معیشتی در کشوری غریب با اقتصادی نابسامان 

،خود انگیزه‌ای برای مدافع حرم شدن‌شان داشته است. یکی از این مدافعین حرم همسایه‌ی ما بود. وقتی با حالتی آرام و تسلیم در چارچوب در دیدمش که می‌گفت: دیگر نمی‌تواند اجاره بدهد. زندگی دشوارشده خانم اسدی ! من ناگزیر شده‌ام از مدافع حرم. وقتی کوله‌ی خاکی ساده‌اش را که هر دو بندش را مثل بچه‌مدرسه‌ای ها به دوش انداخته بود و آمده بود خدا حافظی کند فهمیدم گاهی ناز و نیاز،  ارادت و اقتصاد  برای رسیدن و یا بریدن از چیزی با هم تبانی می‌کنند. 

مهناز. چون از کودکی سختیهای زیادی را تحمل کرده بود و حالا همسر مدافع حرمش را از دست داده بود و یک تنه بار زندگی‌اش را به دوش می‌کشید.

به هرکسی که دوست دارد مدافعین حرم را نه به عنوان یک جنگجوی برون مرزی  که به عنوان شهروندان معمولی همین سرزمین  بهتر بشناسد و از دغدغه‌هاشان آگاه شود، این کتاب را پیشنهاد می‌کنم. 

از چارچوب در خانه و همسایه‌ای که به جای تمدید قرارداد خانه‌اش با کوله‌ای مسافر دمشق شد.

 فعلا موضوعی برای نوشتن پیدا نکرده‌ام.

برای شما و همه‌ی مردم سرزمینم آرزوی سعادت و سلامت دارم.