به گزارش روزپلاس؛ طبق آمار ارائه شده توسط سایت جهانی worldpopulationreview ، درجه شادی ایرانیان از 4.672 در سال 2021، به درجه 4.721 در سال 2022 رسیده و افزایشی جزئی داشته اما با این وجود رتبه ایران در شاد بودن، در مقایسه با دیگر کشورها رتبه‌ی مطلوبی نیست.
ایران ۱۱۶ امین کشور شاد دنیا است و رتبه‌ی عراق و اوکراین به ترتیب، ۱۰۹ و ۱۰۸ هست.
هرچند معیار های این رتبه بندی مشخص نیست اما اگر بخواهیم کلیات آن را تا حدودی بپذیریم مشخص است که وضعیت ما از نظر شاد بودن نامطلوب است، که باعث شده تا مردم نسبت به دیگر کشورها کمتر لبخند بزنند.
یکی از علل این وضعیت نامناسب، حتما اوضاع اقتصادی کشور است که خانواده هارا از تامین نیازهایشان دور کرده. که قطعا وجود این آمار ، باید مسئولین را نسبت به بهبود وضعیت اقتصادی کشور هشیارتر سازد.
اما یکی دیگر از علل غمگین بودن مردم، ناشی از منفی نگری های زیرکانه و مثبت اندیشی های مصنوعی و زرد است. نشان دادن حقیقت های مثبت و پتانسیل های موجود در این کشور، خیلی مورد غفلت قرار گرفته است و مردم نیز با مثبت اندیشی های زرد امیدوار نمیشوند. متاسفانه بالاترین مهارت موجود مهارت منفی نگری است. اما نگاه مثبت به اوضاع، در افراد تثبیت نشده است.
بسیاری از اینفلوئنسرها، بسیاری از فیلم های ساخته شده سینمایی، تلاش بسیاری در بزرگ کردن نقاط تیره و تاریک زندگی دارند. و آنچنان این نقاط را پررنگ کرده اند که ایده ای برای نشان دادن نقاط مثبت و روشن ندارند. حتی در حد ایده!
برای یک بیمار افسرده و غمگین، نباید روحیه دهی های روانی و القائات مثبت را کنار گذاشت. که بسیاری از به ظاهر اندیشمندان، در مقابل غمگین بودن مردم، نمک روی زخم شان میپاشند و نقاط دردناک را پررنگ تر جلوه میدهند.
یکی دیگر از علل نیز مانع تراشی های برخی مسئولین برای فراهم کردن فضایی برای شادی و تفریحات مردم است. گویی ، مسئولیتشان ممانعت از ایجاد فضای شاد است حتی فضاهایی که موجب شادی ها و تفریحات سالم و مشروع هستند.
درنهایت در برطرف ساختن این علل هم مسئولین موظف‌اند خوب عمل کنند هم مردم و موثران عرصه های مختلف اجتماعی و مجازی.