به گزارش روزپلاس،همان‌طور که قابل حدس است، روغن‌موتور وظیفه لیز کردن داخل سیلندرها را به عهده دارد و از این طریق باعث می‌شود تا دمای سیلندر که دائماً در پیستون در حال حرکت است بالا نرود و از چسبیدن پیستون جلوگیری می‌کند.
روغن‌موتور، به دو شیوه کلی دسته‌بندی می‌شوند:
درجه گرانروی و یا ویسکوزیته
درجه کیفی تولید آن
درجه گرانروی، میزان سفتی و یا شل بودن روغن را تعیین می‌کند. این درجه از 0 به بالا است. عدد 0 نشان‌گر پایین‌ترین حد گرانروی و برابر با آب است. طبیعی است که گرانروی در دماهای مختلف میزان متفاوتی دارد. این تغییر گرانروی را می‌توانیم در عسل مشاهده کنیم. در خودروهای سواری، روغن‌های موتور از 0 تا 60 وجود دارد. این درجه‌ها روی جعبه‌ها به این صورت نوشته می‌شوند: 20W50، 10W40 و غیره. این اعداد نشان می‌دهد که روغن مذکور، در سردترین حالت عدد 40 را خود می‌گیرد و در گرم‌ترین حالت به عدد 10 می‌رسد. پس می‌توان گفت که مجموعاً روغن‌های 10W40 روان‌تر از 20W50 می‌باشد. هر یک از این درجه‌های گرانروی مخصوص سطوح کیفی مختلفی هستند که در بند 2 مشخص می‌شود.
سطح کیفی که با پیشوند S و پسوندهای A تا N مشخص می‌شود. از این سری نام‌ها، SG تا SN در حال حاضر در ایران در حال تولید و خریدوفروش است. دسته‌بندی این روغن‌ها و تناسب آن با خودرو را می‌توان از سال طراحی موتور آن شناسایی کرد.
یکی از عوامل تعیین‌کننده در خرید خودروها نیز میزان صحت موتور و بررسی وضعیت روغن‌موتور می‌باشد.
اگر خودرو با رنگ دود آبی ببینید، می‌توانید در مورد قیمت خودرو قدر چانه‌زنی بسیار بالایی کسب کنید. زیرا این خودرو روغن‌سوزی دارد و مخارج بسیار زیادی را برای شما به بار خواهد آورد.