به گزارش روزپلاس، در روزهای اخیر، تمامی هشدارها و گلایه‌ها و انتقادها از سوی دلسوزان به یک عبارت ختم میشود: پدیده خطرناک دو قطبی، پدیده ای که توانایی آن را دارد شکافی بزرگ و جبران ناپذیر در جامعه ایجاد کند.
دلایل وقوع این پدیده (دوقطبی) در جامعه متاثر از عوامل زیادی ست اما ریشه اصلی را باید در عملکرد سیاستمداران و مسئولین جست.
متاسفانه در سال های گذشته شاهد بروز و ظهور افرادی بوده ایم که فاقد گفتمان سیاسی خاص، هویت مستقل و مبتنی بر توانایی فردی و همچنین برنامه کاری بوده اند اما با هوشمندی توانسته اند راهی برای بقای خود در عرصه سیاست پیدا کنند و نام خود را زنده نگه دارند، این راه خبیثانه که نتیجه‌ای جز آسیب دیدن مردم و جامعه ندارد چیزی نیست جز دو قطبی سازی، این افراد بی‌هویت و بی‌گفتمان (به معنای واقعی کلمه)، وقتی هیچ توانایی خاصی برای ارائه ندارند و هیچ گره‌ای از مشکلات کشور را نمیتوانند باز کنند برای بقا در قدرت باید هویتی برای خود ایجاد کنند برخواسته از تقابل و دشمنی با گروهی دیگر، قطب دیگری را مقابل خود تعریف میکنند و با فحاشی و نفرت پراکنی و انتقادات گسترده علیه گروه مقابل خود مردم را نیز به دنبال خود میکشانند و از این طریق در حلقه قدرت باقی مانند، گروه مقابل نیز دقیقا همین وضعیت را داراست و به همین سیاق هویت خود را تعریف و بقای خود را تضمین میکند.
مردم با این باور که این دعواها بر سر به کارگیری بهترین روش مدیریتی با هدف بهبود اوضاع زندگی آنهاست به این دعواها وارد شده و از شعارهای نزدیک به تفکر خود طرفداری میکنند غافل از اینکه در این چرخه معیوب تنها چیزی که اهمیت ندارد بهبود اوضاع آنهاست. اگر یکی از این قطب ها حذف شود به زودی قطب دیگر نیز نابود خواهد زیرا دیگر هیچ خوراکی برای فحاشی و بقا ندارد و هیچ برنامه ای برای پرت کردن حواس مردم از ناتوانی خود نیز نخواهد داشت، البته وقوع این اتفاق شبیه به رویاست زیرا هر دو قطب در عین فحاشی به یکدیگر مواظب بقای یکدیگر هستند, چون همانطور که قبلا گفته شد بقای یکی در بقای دیگری ست.
تنها راه حل مقابله با این منفعت طلبان در دستان مردم است. مردم باید هوشیار، آگاه و نسبت به تمام دوقطبی سازها حساس باشند.
چنانچه مردم این افراد را شناسایی کرده و آنها را بایکوت و سانسور کنند و به جای طرفداری، بی توجهی را نثار آنان کنند و دنباله رو و حامی صدایی باشند که اثری از دوقطبی سازی در آن نیست، به مرور زمان اینها نابود خواهند شد. بی توجهی و بایکوت تنها راه نابودی آنهاست چراکه بقای آنها در جلب توجه از طریق فحاشی و نفرت پراکنی علیه گروه مقابل خود است. مردم را آگاه کنیم و یکبار برای همیشه شر این بختکی که بر سر جامعه افتاده است را کم و دستشان را از زندگی و آینده مان کوتاه کنیم. باید هشیار بود که تمسک اینها به مواردی چون رهرو ولایت بودن، دفاع از انقلاب و دفاع از ارزش ها هرگز مانعی برای چشم پوشی از سایر اقدامات آنها نیست.
هرجا صدای اصولگرایی و اصلاح طلبی شنیده شد تیک دو قطبی ساز را باید زد و برخورد مناسب را انجام داد. خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد الا به دست خودشان، تا زمانی که قومی ساده و ناآگاه باشیم و در زمین بازی این فرصت طلبان بازی کنیم، لیاقت هیچ بهبودی را نخواهیم داشت.