به گزارش روزپلاس، روزنامه فرهیختگان در گزارشی نوشت: هفته پیش 23 مهرماه، کارزاری اینترنتی خطاب به سران کشورهای گروه 7 ایجاد شد که اصلی‌ترین خواسته آن «اخراج سفرای ایران و نمایندگان آن در سازمان‌های بین‌المللی واقع در این کشورها» بود. این کارزار با اشاره به اعتراضات و اغتشاشات یک‌ماهه در ایران، از وزرای خارجه بریتانیا، کانادا، آمریکا، ژاپن، آلمان، فرانسه و ایتالیا خواسته تا در اعتراض به رفتار ایران نسبت به معترضان، ضمن نامطلوب خواندن سفرای ایران، آنان را اخراج کند.
آنچه این کارزار به‌دنبال آن است را «جیسون برادسکی»، مدیر سیاستگذاری سازمان «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» که از سرسخت‌ترین حامیان تحریم ایران است، در توییتی عنوان کرده است. او خواستار آن شد که کشورهای گروه ۷ و اتحادیه اروپا جمهوری اسلامی را ازنظر دیپلماتیک منزوی کرده و از پیشنهاد تخفیف در تحریم‌ها خودداری کنند. این کارزار توسط کاوه شهروز، فردی که از او به‌عنوان یکی از چهره‌های حامی تحریم ایران یاد می‌شودنقش کاوه شهروز در این کارزار با توجه به سوابق وی، ابهامات درباره نقش‌آفرینی سازمان مجاهدین‌خلق (منافقین) و دولت‌های مرتجع منطقه همچون عربستان سعودی، امارات و همچنین لابی رژیم‌صهیونیستی را تقویت کرده است.
شهروز که گفته می‌شود در جریان محاکمه منافقین در سال 67 دایی‌اش اعدام شده است، کارشناس اندیشکده راست‌گرای MLI بوده و سال‌ها برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران و جلوگیری از ایجاد هرگونه روابط دیپلماتیک بین کانادا و ایران لابی کرده است. او سپتامبر 2019 (مهر 98) یکی از افرادی بوده که با برایان هوک، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، دیدار و گفت‌وگو کرده است.
سوده قاسمی، رئیس هیات‌مدیره کنگره ایرانیان کانادا در سال 2020 که شهروز عضو هیات‌مدیره سازمان آمریکایی «مرکز اسناد حقوق بشر ایران» بود، در حساب توییتری خود نوشت: «کاوه شهروز به‌طور مداوم به بدنام‌کردن و انگ‌زدن به فعالان و روزنامه‌نگاران ایرانی‌تبار کانادایی و آمریکایی مشغول بوده است که با سیاست فشار حداکثری ترامپ علیه ایران مخالفند.» پس از اعتراض‌‌های گسترده به تهمت‌ها و حملات شهروز علیه روزنامه‌نگاران و فعالان ایرانی-آمریکایی در فضای مجازی، وی مجبور به کناره‌گیری از «مرکز اسناد حقوق‌بشر ایران» شد.
در سال ۲۰۱۵ شهروز یکی از دو ایرانی نامزد از منطقه ریچموندهیل در رقابت‌های داخلی حزب لیبرال بود. در این رقابت، شهروز نامزد مورد حمایت رضا مریدی (نماینده لیبرال حامی نتانیاهو، رجوی و رضا پهلوی) و لابی اسرائیلی کانادایی بود.
ایرانیان در ریچموندهیل به‌دلیل نگرانی از ورود نامزد مرتبط با مجاهدین (منافقین) به پارلمان کانادا، به رقیب شهروز رای دادند. شهروز در صفحه توییتر خود از دو چهره نام‌آشنای منافقین به‌عنوان «دوست» و «مربی» خود یاد کرده است. او با «تری گلاوین» و «اروین کاتلر» عکس دارد.
گلاوین ژورنالیست دست‌راستی طرفدار منافقین است که پیش‌تر در نشنال‌پست خواستار حذف منافقین از لیست گروه‌های تروریستی کانادا شده بود. کاتلر نیز وکیل طرفدار فرقه رجوی است و سال 2013 مریم رجوی را به پارلمان کانادا برده بود. او در میتینگ‌های منافقین نیز حضور داشته و گزارشی هم درباره حذف منافقین از لیست گروه‌های تروریستی در اورشلیم‌پست دارد.
این سوابق تیره باعث شد پس از اینکه نام کاوه شهروز در این کارزار مشخص گردید، اولین سوال ایرانیان خارج از کشور درباره گروهک‌ها و دولت‌های پس‌پرده این کارزار باشد.
شهروز این کارزار را مستقل از احزاب و دولت‌های خارجی و متعلق به گروهی بی‌نام و نشان به نام «ایرانیان برای عدالت و حقوق بشر» معرفی و ادعا کرد که این گروه، در جریان هماهنگی‌های راهپیمایی اول اکتبر (9 مهر) در تورنتو شکل گرفته است.
رسانه‌های فارسی‌زبان ضد ایران، فراخوان تجمع اول اکتبر را به حامد اسماعیلیون و «انجمن خانواده‌های جان‌باختگان پرواز پی‌اس ۷۵۲» مرتبط می‌دانستند. با این‌حال شهروز، شاخص‌ترین عضو این گروه را اسماعیلیون معرفی می‌کند.