صفحه‌ی روانشناسی «مثبت زندگی» روزپلاس، نوشت: این روزها در فضای مجازی ، حس و حال غمگین بودن و غمگین سازی را بسیار تجربه کرده اید.
این که فضا ، برای افراد ، فضایی پر از حس غم و اندوه باشد ، برای حامیان این سیاست غمگین سازی چه نتایجی به بار می آورد؟ از آثار کوتاه مدت روانی غم ، اتلاف انرژی و انگیزه است ؛ و در دراز مدت ، عصبی و خشمگین بودن را به دنبال دارد.
آستانه تحمل افراد غمگین پایین است و با هر مساله ی کوچکی برآشفته میشوند و اصطلاحا از کوره در میروند. اگر این افراد ، چندان ابراز گر نباشند ، و غم و خشم بسیاری را در خود نگه دارند ،ممکن است ناگهان بصورت رفتار های بسیار خطرناک بروز پیدا کند. تلاش عده ای نیز دقیقا همین است که آستانه تحمل ، تاب آوری و صبر افراد را به شدت کم کنند ، تا همچون عروسک خیمه شب بازی ، گوش به فرمان تاکتیک های بعدی باشند. همچون موقعیتی که چنان مخاطبان را به دروغ غمگینِ از دست دادن هموطنان میکنند ، که دیگر ، مخاطب به لحاظ روانی، خواستارِ مستند محکمی بر اینکه آیا اداعای واهی مطرح شده سندی نیز دارد یا نه، نباشد.چراکه ذهن، چنان غمگین و خسته است، توانایی تحلیل را ندارد.
عده ای این روزها در فضای مجازی ، نه تنها به صورت جدی تلاش بر غمگین سازی دارند ، بلکه افرادی که خواهان این جو و فضا نیستند را از دایره‌ی انسانیت ، خارج میدانند و به شدت طرد میکنند.
هرچند ، از دست دادن عزیزانمان و جوانانمان این روزها ، بسیار ناراحت کننده است ، اما إصرار بر غمگین سازی فضا، برای سلامت روان عزاداران حقیقی، و هیچ کدام از مخاطبان مطلوب نیست. خلاف انسانیت حرکت کردن این است که ، برای منافع خودمان ، و خوشامد عده ای خارج نشین ، از خون هم وطنانمان و غم خانواده هایشان ، استفاده کنیم.
سوار کردن مردم بر غم ، سیاست رسانه ای عده ای شده است که علاوه بر جذب مخاطب ، قصد ضعیف ساختن روحیه و توان روانی افراد را دارند؛ تا در برابر مشکلات جاری کشور ، هیچگونه توانی نداشته باشند .
و آنچه این سیاست غمگین سازی را فلج میکند ، عملکرد سریع و مثبت مسئولین برای بهبود أوضاع اقتصادی و سیاسی است هرچند نارسانه هایی سعی در تقلیل تلاش ها داشته باشند.