به گزارش صفحه‌ی روانشناسی «مثبت زندگی» مجموعه خبری روزپلاس، آیا مسئولینی که در حال حاضر قدم در راه خدمت به مردم و میهن گذاشته اند ، از لحاظ مولفه مهم خودکارآمدی و البته خودکار آمدی شغلی ، سنجیده شده اند؟
خودکارآمدی مسیر شغلی عبارت است از قضاوت افراد نسبت به توانایی‌های خود برای انجام کارها و مشاغل و پیشرفت در این زمینه در موقعیت‌های مختلف (آندرسون و بتز، 2001). از زمانی که باندورا ؛ نظریه پرداز بزرگ روانشناسی ، مقاله‌ی خود را با عنوان «خودکارآمدی: به سوی نظریه‌ی یکپارچه‌سازی تغییرات رفتاری» در سال ۱۹۹۷ به چاپ رساند، این موضوع به یکی از مشهورترین مباحث در روانشناسی تبدیل شده و تحقیقات زیادی پیرامون آن صورت گرفته است. اما چرا خودکارآمدی در بین روان‌شناسان و مربیان از چنین اهمیتی برخوردار است؟ زیرا همان‌طور که باندورا و سایر پژوهشگران نشان داده‌اند، خودکارآمدی روی همه چیز تاثیر می‌گذارد، از حالت‌های روان‌شناختی گرفته تا رفتاری که منجر به ایجاد انگیزه و تحرک می‌شود. این نظریه بیان می‌کند که ادراک و باور به توانمندی خود، نقش تعیین‌کننده‌ای برای انجام هر عمل و رفتار دارد.
خودکارآمدی ، صرفا یک احساس نسبت به رفتار فرد نیست، بلکه یک جمع بندی در مقابل کنش ها و واکنش های فرد در موقعیت های مختلف است. خودکارآمدی برابر با احساس انجام وظیفه نیست، برابر با تمایل به مدیریت امور نیست و همچنین برابر با خودشیفتگی نیز نیست.
آزمون های معتبر بسیاری برای سنجش این فاکتور مهم ، در دسترس هستند ، همچون آزمون های ریگز و نایت، مقیاس خودکارآمدی عمومی شوارتز و اورشلیم و خودکارآمدی شغلی بندورا که شامل 9 گویه است .
آیا مسئولین حال حاضر ، از فیلتر چنین آزمون هایی گذر کرده اند؟