به گزارش روزپلاس، نرخ سود بین بانکی در هفته گذشته با افزایش همراه شد و نسبت به هفته های پیشین به بیش از ۲۱.۵ درصد رسید طبعا این افزایش چشم گیر تبعات اقتصادی از جمله کاهش ظرفیت تولید، نبود عرضه و تقاضا ، گرانی کالا و ... را به همراه خواهد داشت.
امیر واعظی آشتیانی کارشناس مسایل اقتصادی در گفتگو با روزپلاس تبعات افزایش نرخ سود بانکی را تبیین کرد.
واعظی آشتیانی گفت: هر چه نرخ بهره بین بانکی بالاتر برود نرخ تسهیلات و سپرده گذاری نیز به طبع آن افزایش پیدا می کند و هرچه پایین تر باشد به همان نسبت نرخ بهره و سپرده گذاری پایین خواهد آمد.
وی افزود: رابطه مستقیمی بین نرخ بهره بین بانکی با میزان سرمایه گذاری و تسهیلات وجود دارد و در عین حال نرخ بهره بین بانکی یک متغیر پیش رو و مرجعی برای تعیین وضعیت هزینه استقراض پول در اقتصاد یک کشور به شمار می رود.
این کارشناس تاکید کرد: افزایش نرخ بهره بین بانکی نشانه های کاهش نقدینگی و در عین رقابت بانک های تجاری برای تامین نقدینگی را نشان میدهد.
اگر بانک مرکزی به دنبال سیاست های انقباضی باشد نرخ بهره بین بانکی را نیز افزایش می دهد و یا بالعکس.
افزایش نرخ بهره بینبانکی هشدار افزایش بهره نرخ رسمی را خواهد داشت یعنی این واقعیت وجود دارد وقتی بهره بین بانکی افزایش پیدا میکند هشدار افزایش نرخ بهره وجود خواهد داشت و هزینه تسهیلاتی هم که داده می شود به طبع ش افزایش خواهدداشت.
وی ادامه داد: افرایش نرخ بهره ،هزینه استقراض پول را هم افرایش می دهد و متاسفانه در این میان تولید کنندگان باید هزینه بیشتری را برای وام هایی که خواهند گرفت پرداخت کنند. ایناتفاق باعث کاهش سود واقعی تولیدکنندگان خواهدشد.
این کارشناس گفت: البته در شرایطی که پول از بانکها خارج می شود یکی از راهکارها همین است که نرخ بهره بین بانکی را افزایش دهند و در عین حال سود سپرده را برای سرمایه گذارانی که میخواهند پول شان را سپرده کنند توجیه اقتصادی داشته باشد.
اگر این توجیه اقتصادی نباشد این پول درجاهای دیگر لانه و مفسده ایجاد کند. واعظی آشتیانی خاطرنشان کرد: متاسفانه بازارهای سرمایه متنوعی در کشور نداریم که بتوانیمپول های سرگردان و نقدینگی که در دست آحاد مردم است در بازارهای سرمایه هدایت کنیم . مردم پول هایشان را از بانک ها بیرون می کشند چون توجیه اقتصادی برایشان ندارد. سود ۱۸ درصد و ۲۰ درصد اصلا توجیه ندارد و اینجاست که پول ها از بانکها بیرون کشیده می شود و مشکلاتی نیز برای بانکها ایجاد می شود. نبود بازار سرمایه و تورم و رکود یکی از راهکارهایی است که پیش بینی شده و حتی کشورهایی مثل ترکیه به این سمت رفتند که نرخ بین بانکی را افزایش دادند که به طبعش فضا برای سرمایه گذاری مردم در بانک ها فراهم شود. هرچند که متاسفانه بانک های کشور ما اعم از خصوصی و دولتی بانکهای لوکس هستند و هزینه های سربار و مازاد نیروی انسانی دارند .خود این ها باعث می شود بخاطر هزینه های زیاد، بانکها به سوددهی نرسند مگر اینکه سوداگری کنند .باید بپذیریم در این موضوع سختی زیادی به تولیدکنندگانوارد می شود .و دولت باید کمک و شرایطی مهیا کند تا نرخ پایین تری بابت تولید به عنوان سود از بابت وامها فراهم شود درغیراینصورت ظرفیت تولیت کاهش پیدا میکند، وقتی هم تولید کاهش یابد عرضه و تقاضا نیز با مشکل مواجه می شود و در نتیجه گرانی کالا و محصول را خواهیم داشت. وقتی نرخ بهره بانکی برای تسهیلات به تولیدکنندگان بالا باشد طبیعی ست کالای تولید شده گران خواهد بود و در بازار با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد.
لذا امیدواریم سازوکاری را تیم اقتصادی دولت در خصوص این موضوع چند وجهی در نظر بگیرد.