باورهای نادرست والدین‌مان که باید آن‌ها را کنار بگذاریم

۲۰-۳۰ سال قبل، پدر و مادرهایمان به کتاب ها، دوره‌های آموزشی و اینترنت برای بالا بردن دانش خود درباره‌ نحوه‌ صحیح تربیت فرزند دسترسی نداشتند. به همین دلیل فرزندان نه به شکل اصولی، بلکه صرفاً بر اساس باورها و تجربیات شخصی والدین تربیت می‌شدند.

کد خبر: ۲۸۹۳۹۳

تاریخ انتشار:۱۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۳:۴۶ - 06 December 2023

باورهای نادرست والدین‌مان که باید آن‌ها را کنار بگذاریم

به گزارش روزپلاس، بنابراین تعجبی ندارد که بسیاری از چیزهایی که از نظر پدر و مادرهای ما ارزش‌هایی تغییر ناپذیر و غیر قابل بحث محسوب می‌شدند، در حقیقت اینگونه نبودند. بسیاری از این باورها حالا دیگر بی‌معنی به نظر می‌رسند و ما نیز نباید ادامه دهنده‌ آن‌ها باشیم.

۱- رفتن به دانشگاه تنها راه موفقیت است

«بدون مدرک دانشگاهی نمی‌توانی هیچ شغل خوبی پیدا کنی!» بسیاری از مردم در دوران نوجوانی این جمله را شنیده اند. و بسیاری از ما هم به آن اعتقاد داشتیم اما حالا حتی نمی‌دانیم مدرک دانشگاهی‌مان را کجا گذاشته ایم. بسیاری از کسانی که تحصیلات دانشگاهی دارند وارد مشاغلی می‌شوند که نیازی به این نوع آموزش ندارند. امروزه کارفرماها در کارکنان خود بیشتر به دنبال مهارت‌های کاربردی هستند تا تحصیلات دانشگاهی.

بعد از اتمام دوران مدرسه، شاید بهتر باشد در رفتن به دانشگاه عجله نکنید و خوب به این فکر کنید که آیا واقعاً به تحصیلات دانشگاهی نیاز دارید یا خیر.

۲- لاغر بودن نشانه‌ سالم نبودن است

در گذشته بچه‌هایی که غذای خود را تا آخر می‌خوردند را تحسین می‌کردند و اندکی فربه بودن نشانه‌ سالم بودن محسوب می‌شد. اما عادت‌های غذایی بدی که در کودکی شکل می‌گیرند، اغلب منجر به بروز چاقی و اختلالات غذایی در دوران بزرگسالی می‌شوند.

۳- کلاس‌های آموزشی برای رشد بچه‌ها مفیدند؛ هر چه بیشتر بهتر

داشتن یک برنامه‌ی شلوغ می‌تواند باعث خستگی کودک شود، امری که به وضوح هیچ مزیتی برای او ندارد.

کارشناسان به والدین توصیه می‌کنند فرزند خود را تحت فشار نگذارند و به او فرصت دهند تا استعدادهایش را کشف کند و سپس در اینباره تصمیم بگیرند که فرزندشان به آموزش بیشتر نیاز دارد یا خیر.

۴- پول شادی نمی‌آورد

پدر و مادرها باید اصول پایه‌ای مدیریت پول را به فرزند خود یاد دهند. این امر باعث شکل گیری عادت‌های اقتصادی درست در فرزند و دستیابی به موفقیت مالی در دوران بزرگسالی می‌شود.

۵- بچه‌های بزرگ‌تر خانواده مسئول مراقبت و نگهداری از خواهر و برادر کوچک‌تر خود هستند

در گذشته بسیاری از اوقات بچه‌های بزرگ‌تر خانواده مجبور بودند زمان زیادی را صرف مراقبت از خواهر و برادر کوچک‌تر خود کنند. روانشناسان حالا می‌گویند انجام برخی وظایف والدین توسط فرزندان ممکن است آسیب‌های روحی‌ای به آن‌ها وارد کند، تا حدی که سبب شود خود در دوران بزرگسالی میلی به بچه دار شدن پیدا نکنند.

۶- ابراز احساسات به فرزند خود یک ضعف است

به دلایلی در گذشته مردم اعتقاد داشتند ابراز احساسات به فرزند خود با مثلاً در آغوش کشیدنش یا تعریف و تمجید از او، باعث لوس شدنش می‌شود. این باور اصلاً نتیجه‌ مثبتی نداشت: به وجود آمدن نسلی از پدر و مادرها که خود از والدین‌شان به اندازه‌ کافی عشق نگرفته بودند و به همین دلیل، نمی‌توانستند به فرزندان خود هم عشق دهند.

۸- بچه‌ها را لک لک‌ها می‌آورند

بعضی موضوعات بود که در گذشته هرگز درباره‌ی آن‌ها صحبت نمی‌شد؛ مثلاً زمانی که بچه‌ها می‌پرسیدند بچه‌ها از کجا می‌آیند، پدر و مادرها بسیاری از اوقات در جواب می‌گفتند که لک لک‌ها آن‌ها را می‌آورند. نتیجه‌ آن شکل گیری نسلی بود که در کسب تجربیات عاطفی خود صرفاً به توصیه‌ها و اطلاعات ناقص و پراکنده‌ای که از دیگران، کتاب‌ها و فیلم‌ها به دست آورده بودند، اتکا می‌کردند. این موضوع تبعات بدی داشت و آن‌ها را درگیر مشکلات می‌کرد.

۹- با استفاده کردن از وسایل تنها در مواقع خاص می‌توان صرفه جویی کرد

در گذشته برای مقتصد بار آوردن بچه‌ها به آن‌ها گفته می‌شد که از بعضی چیزها باید صرفاً در مواقع به خصوصی استفاده کرد. مثلاً والدین فرزندان خود را مجبور می‌کردند بعضی لباس‌های خود را تنها در مهمانی به تن کنند. اما این کار باعث می‌شد بچه‌ها نتوانند از داشته‌های لذت ببرند و این وسایل خیلی زود بلااستفاده می‌شدند.