به گزارش روز پلاس، سال پیش آکادمی علوم سینمایی و هنرهای تصویری به‌رغم حضور 20 نفر در جمع
کاندیداهای اسکار برترین بازیگران مرد و زن نقش‌های اول و دوم حتی یک سیاه
را در جمع آنها قرار نداد و در سایر شاخه‌های 24 گانه اسکار نیز خبری از
مردمان این‌نژاد نبود. نتیجه، هجوم اعتراض‌آمیز و شدید سیاهان به این پروسه
خصمانه بود و آکادمی که چاره‌ای جز عقب‌نشینی نداشت، امسال در میان 20 فرد
مورد بحث 6 سیاهپوست را جای داد و دو اسکار از چهار اسکار این شاخه‌ها را
به آنها داد. البته تردیدی در صلاحیت ماهرشالا علی و ویولا دیویس برای کسب
اسکارهای نقش دوم مرد و زن سال وجود نداشت و فیلم «مهتاب» هم با مضمون
حمایت آمیز خود از سیاهان سزاوار عنوان فیلم برتر سال بود اما اگر ملاحظات و
تدابیری که برشمردیم در کار نبود چه بسا مایکل شائون برای بازی در
«حیوانات شبانه» اسکار نقش دوم مرد را می‌برد و مجسمه طلایی هنرپیشه مکمل
زن نیز به میشل ویلیامز برای بازی در «منچستر کنار دریا» می‌رسید.نقطه اوج
تراکم سیاهان، در شاخه برترین هنرپیشه نقش دوم زن بود که سه نفر از 5
کاندیدا رنگین پوست بودند. آنها ویولا دیویس، نائومی هریس و اوکتاویا
اسپنسر بودند و در نهایت ویولا دیویس به‌خاطر بازی عالی‌اش در فیلم مبتنی
بر تبعیض‌نژادی «حصارها» این جایزه را به‌خانه برد.
از دیویس تا استون
البته استودیوی سازنده «حصارها» با زرنگی آشکاری برای پیروز شدن دیویس او
را به سوی کاندیدا شدن در شاخه نقش دوم سوق داد حال آنکه او در «حصارها»
ساخته دنزل واشینگتن بواقع ایفاگر نقش اول زن است و اگر چیزی خلاف این
عنوان شد، با هدف دور ماندن دیویس از شاخه بهترین بازیگر زن نقش اول بود که
معلوم بود اگر دیویس روانه آن عرصه شود. شانسی در تقابل با «اما استون» و
ایزابل هوپر نخواهد داشت و به‌واقع نیز همین طور شد و استون به‌خاطر بازی
در «لالالند» نئوموزیکال دیمی ین چازه‌له که 32 سال بیشتر ندارد اسکار
برترین بازیگر زن نقش اول را در شرایطی برد که 29 سال بیشتر سن ندارد و با
وجود این سابقه بازیگری حرفه‌ای او از 15 سال هم فراتر می‌رود.
سرراست و مستقیم
ماهر شالا علی 42 ساله برای تصاحب اسکار نقش دوم مرد و افزودن افتخاری بر
فتوحات سیاهپوستان در تاریخ 89 ساله برپایی معروف‌ترین جوایز سینمایی جهان
هیچ نیاز به دوز و کلک و دور زدن قواعد آکادمی اسکار احساس نکرد و سرراست و
مستقیم کارش را انجام داد ولی در مورد او نیز این شک و سؤال اساسی وجود
داشت که آیا وی در «مهتاب» ساخته بری جنکینز که متمرکز بر کاراکتر او و کمک
وی به یک نوجوان در راه کشف بهترین راه‌های زندگی اجتماعی در جامعه سرشار
از تبعیض نژادی امریکا است، نقش اول را بازی نمی‌کند و چرا اصولاً جهان
فیلم و سینما راه‌های تفکیک عادلانه‌تر و کم خدشه‌تری برای تشخیص نقش‌های
اصلی از نقش‌های مکمل تعیین نکرده است؟ اهدای جایزه برترین سناریوی اقتباس
شده به «مهتاب» و همچنین ثبت 4 کاندیدایی برای فیلم «حصارها» سایر موارد
عذرخواهی تاریخی آکادمی علوم سینمایی و هنرهای تصویری از هنرمندان سیاهپوست
بابت اجحاف بزرگ سال پیش به آنها بوده است. رویدادی که 3 کاندیدایی
«چهره‌های پنهانی» فیلمی درباره تأثیرگذاری عمیق دانشمندان سیاهپوست در
چرخه‌کاری سازمان فضایی «ناسا» دیگر مورد کامل‌کننده آن بود و کاندیدایی
دنزل واشینگتن 61 ساله را در شاخه بهترین بازیگر مرد نقش اول را هم در بر
گرفت.
محزون و خیره‌کننده
عاملی که سبب شد اسکار نقش اول مرد نه به دنزل واشینگتن بلکه به کیسی افلک
42 ساله و سفید پوست برسد، نه فقط از پیشینه رسیدن دو اسکار سال‌های گذشته
به واشینگتن و تمایل آشکار و همیشگی آکادمی اسکار به اهدای این جایزه به
نفراتی تازه، بلکه از این موضوع هم سرچشمه می‌گرفت که کیسی افلک این هنرمند
متولد شهر فال ماوت در ایالت ماساچوست امریکا واقعاً بازی خیره‌کننده‌ای
را در «منچستر کناردریا» ارائه داده است. او در این فیلم مرد عاقل و آرامی
است که وقتی به مراسم ترحیم برادر بتازگی فوت کرده خود می‌رود، به شکلی
واقعاً غیر منتظره درمی‌یابد که برادرش به‌رغم سابقه دوری و عدم مراوده چند
ساله آنان حضانت از پسر نوجوانش را در صورت بروز هر واقعه مرگ‌آفرینی برای
خود، به او سپرده و این را در متن وصیتش هم آورده است. نقش و نگار کیسی
افلک و حتی نوع راه رفتن و و روش تکلم او در این فیلم ساخته شده توسط کنت
لونرگان بشدت محزون و ناامید‌کننده و او در این فیلم کم حرف و به هر چیزی
قانع است ولی وی با یک بازی «زیرپوستی» و به مدد حک کردن انواع تعابیر روحی
روی صورتش به اهداف خود می‌رسد و این امر آکادمی اسکار را واداشت که دنزل
واشینگتن را که در فیلم کارگردانی شده توسط خودش (حصارها) جلوه‌ای تازه و
ستودنی و کل فیلم را در تسخیر خود دارد. نادیده بگیرد و در تضاد با
دستورالعمل امسال، اسکار را به یک سیاهپوست (واشینگتن) ندهد.
پوست انداختن هالیوود
در سالی که «لالالند» با فتح 6 اسکار بیشترین مجسمه‌های طلایی را برد تا
سفیدها هم پیروزی‌های بزرگی داشته باشند و پیروزی‌کار تازه اصغر فرهادی در
شاخه بهترین فیلم «خارجی» (غیر انگلیسی زبان) سال او، فیلم «فروشنده» و
سینمای بالنده ایران را بیش از پیش به جمع برگزیدگان این هنر پیوند زد،
جوایز متعدد «سرزمین لالا» و خالقان جوان آن و همچنین اسکارهای توزیع شده
در شاخه‌هایی مانند مستند کوتاه (برای فیلم «کلاهخودهای سفید») و انیمیشن
(برای فیلم «زوتوپیا») نشان داد هالیوود پوست انداخته و در صدد پاسداشت
هرچه بیشتر جوان‌ترهای شاغل در هنر سینما هم هست و نمی‌خواهد در اسارت
افکار کهنی که محصول پیر بودن اعضای شورای مرکزی آکادمی اسکار است، بماند.
منبع: روز نامه ایران