پاشینیان: صلح میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان در دسترس است

به گزارش روزپلاس، «نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان، در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد: صلح میان ارمنستان و آذربایجان نه‌تنها ممکن، بلکه در دسترس است.

او دلایل مختلفی را برای این دیدگاه خود برشمرد و گفت: نخست اینکه، در تاریخ 30 اوت، طرفین اساسنامه فعالیت مشترک کمیسیون‌های تعیین مرز را امضا کرده‌اند. این اولین سند حقوقی دوجانبه‌ای است که طرفین به آن امضا کرده‌اند. آنچه این سند را مهم می‌کند این است که ارمنستان و آذربایجان اعلام کرده‌اند که اعلامیه آلماتی 1991 را به عنوان اصل اساسی تعیین مرز میان دو کشور پذیرفته‌اند.

به گفته او، این بدان معناست که طرفین به صورت حقوقی، تمامیت ارضی یکدیگر و عدم تجاوز به مرزهایی که در دوران اتحاد جماهیر شوروی وجود داشته را تأیید می‌کنند.

پاشینیان بیان کرد: این یک عامل اساسی برای ایجاد صلح است.

نخست‌وزیر ارمنستان به عنوان گام بعدی تأکید کرد که باید یک توافق‌نامه صلح دوجانبه امضا شود.

پاشینیان تأکید کرد: رئیس‌جمهور آذربایجان و من بارها گفته‌ایم که حداقل 80 درصد از این توافق‌نامه مورد توافق قرار گرفته است. اکنون ارمنستان برای جلوگیری از خطر بن‌بست در این لحظه تاریخی، پیشنهاد می‌دهد که این توافق‌نامه را امضا کند و پس از آن مذاکرات را در مورد مسائل باقی‌مانده ادامه دهد. ما اکنون آماده انجام این کار هستیم.

او همچنین افزود که هیچ سابقه‌ای برای یک توافق‌نامه صلح که همه مسائل را تنظیم کند وجود ندارد و از نظر عملی ممکن نیست.

به گفته پاشینیان، در پیش‌نویس توافق‌نامه صلح، ابزارهایی مانند برقراری روابط دیپلماتیک میان دو کشور و ایجاد یک کمیسیون مشترک برای نظارت بر اجرای توافق‌نامه وجود دارد.

باکو خواستار تغییر در قانون اساسی ارمنستان است

جمهوری آذربایجان برای امضای توافق‌نامه صلح، خواستار تغییر در قانون اساسی ارمنستان شده و معتقد است که در این سند ادعاهای ارضی علیه آذربایجان وجود دارد.

نیکول پاشینیان این ادعاها را بی‌اساس خوانده و در مقابل، بیان کرده که در قانون اساسی آذربایجان ادعاهایی علیه ارمنستان وجود دارد. با این حال، جمهوری آذربایجان پیش‌تر این ادعاها را رد کرده بود.

نخست‌وزیر ارمنستان می‌گوید: امضای توافق‌نامه صلح، نگرانی‌های هر دو طرف، ارمنستان و آذربایجان، را پایان خواهد داد و تضمین‌های حقوقی در این زمینه فراهم خواهد کرد.

پاشینیان اظهار داشت: توافق‌نامه‌هایی که با قانون اساسی ارمنستان در تضاد باشند، ممکن است تأیید نشوند. در این صورت، پس از امضای توافق‌نامه صلح با آذربایجان، باید آن را برای بررسی تطابق با قانون اساسی به دادگاه قانون اساسی ارمنستان ارائه دهیم. اگر دادگاه قانون اساسی تصمیم بگیرد که توافق‌نامه صلح با آذربایجان با قانون اساسی ارمنستان مطابقت ندارد (هرچند کارشناسان ما معتقدند که چنین اتفاقی نخواهد افتاد)، در آن صورت وضعیت خاصی به وجود خواهد آمد و برای دستیابی به صلح، تغییرات در قانون اساسی ضروری خواهد بود.

او تأکید کرد: همان‌طور که می‌بینید، صلح آن‌قدر به ما نزدیک است که تنها کافی است به آن دست یابیم. این امر برای ارمنستان و آذربایجان آسان نیست، زیرا هر یک از ما حقیقت خود را داریم و این حقایق باعث اختلافات، دشمنی‌ها، تلفات و جنگ‌ها شده است. درد بسیار عمیق است. باید بر صلح تمرکز کرد.

نیکول پاشینیان همچنین درباره پروژه «چهارراه صلح» دولت ارمنستان صحبت کرد.

او گفت که هدف این پروژه تنها باز کردن جاده‌ها و راه‌آهن و دیگر ارتباطات بین ارمنستان و آذربایجان نیست، بلکه همچنین هدف آن ایجاد ارتباطات در کل منطقه، از جمله ارمنستان، آذربایجان، ترکیه و اجازه دادن به عبور خطوط لوله و کابل‌ها است.

تاریخچه

در اوایل دهه 1990، مناقشه قره‌باغ منجر به درگیری بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان شد. آذربایجان کنترل منطقه قره‌باغ و هفت منطقه اطراف آن را از دست داد، با این حال، در سال 2020، در نتیجه جنگ 44روزه، باکو کنترل آن هفت منطقه و بخشی از قره‌باغ را به دست آورد.

در 19 و 20 سپتامبر 2023، باکو «اقدامات ضدتروریستی محلی» را در قره‌باغ اعلام کرد. ایروان این اقدام را به‌عنوان «پاک‌سازی قومی» توصیف کرد.

در 20 سپتامبر، جدایی‌طلبان قره‌باغ اعلام کردند که با شرایط باکو موافقت کرده‌اند. در 28 سپتامبر، جمهوری به‌رسمیت شناخته‌نشده قره‌باغ اعلام کرد که فعالیت خود را متوقف خواهد کرد. پس از آن، مهاجرت جمعیت ارمنی از قره‌باغ به ارمنستان آغاز شد.