نگاهی به «قرارگاه» شبکه قرآن

به گزارش روزپلاس، علیرضا داوودی، مجری برنامه «قرارگاه» درباره حضورش در این برنامه توضیح داد: من یکی از اعضای هیئت‌تحریریه و شورای سردبیری این برنامه‌ام و به‌عنوان مجری و کارشناس در این برنامه حضور دارم. آنچه باعث اضافه شدن من به گروه تولید «قرارگاه» شد، هدف مشترکی بود که از مدت‌ها قبل با گروه تهیه و تولید محتوای این برنامه داشتیم و این هدف مشترک، تولید آثار در جبهه فرهنگی و نیاز به وجود یک قرارگاه برای ارائه محتوا و راهبردهای جدید به دوستان جبهه فرهنگی بود.

داوودی اضافه کرد: در این زمینه احتیاج داشتیم که جدای از بحث اجرا، در درون خود برنامه گفت‌وگوهای محتوایی و دانشی شکل گیرد. به همین دلیل و نیز به‌سبب سابقه حضور در تولید محتوای سایر برنامه‌های شبکه، به این برنامه دعوت و به آن اضافه شدم.

وی در توضیح جنس محتوای تولیدی «قرارگاه» اظهار کرد: ما دو جنس محتوا را در گروه تولید «قرارگاه» مد نظر داریم؛ یعنی دو زاویه متفاوت را بررسی می‌کنیم. یک زاویه، پرداخت مستقیم به بیانات حضرت آقاست که بعد از هر دیدار، پیام و سخنرانی ایشان به تولید محتوا در این زمینه می‌پردازیم و البته تلاش می‌کنیم هم به متن بیانات بپردازیم و هم فرامتن را مورد بررسی قرار دهیم و تصویری از زمینه‌های شکل‌گیری این بیانات به دست دهیم؛ اینکه چرا از این دیدگاه ارائه می‌شود و چه چیزی موجب شده تا این دیدگاه مطرح شود. در لایه آخر هم تلاش ما این است که از بیانات ایشان راهبردهایی استخراج کنیم و در اختیار مخاطبانمان قرار دهیم تا بتوانند به‌صورت عملیاتی از این بیانات استفاده کنند.

مجری برنامه تلویزیونی «قرارگاه» افزود: در زاویه دوم تولید محتوا، ما به موضوعات روز و مسائل مهمی که در کشور وجود دارد و موردنیاز جبهه فرهنگی برای کنشگری است، می‌پردازیم.

داوودی تصریح کرد: نکته مهمی که این برنامه به‌عنوان خروجی خود در نظر گرفته، ایجاد حرکت در جبهه فرهنگی و علاقه‌مندان انقلاب اسلامی و به‌شکل کلان در جبهه مقاومت یا جبهه حق است. هدف ما این است که برای کنشگری میان جبهه فرهنگی و علاقه‌مندان انقلابی ایجاد انگیزه کنیم و براین‌اساس، تلاش می‌کنیم تولیدات محتوایی‌مان صرفاً نظری و گفت‌وگوهایمان انتزاعی نباشد و این گفت‌وگوها کاربردی شوند تا مخاطبان ما پس‌از برنامه، هم تصویری کلان‌تر از برنامه داشته باشند و هم مسیر جدیدی را در حوزه کنشگری برای خود طراحی و اجرا کنند.

وی تأکید کرد: مبنای انتخاب موضوعات در «قرارگاه» اهمیت و ضرورت آن در موقعیت کنونی است؛ یعنی موضوعی که امروز اهمیت دارد و نپرداختن به آن خلأ و آسیبی برای نظام اسلامی و انقلاب به همراه دارد، محور کار ماست.

داوودی افزود: خوشبختانه در جلب اعتماد مخاطب تا حد مناسبی موفق بوده‌ایم. البته، با نقطه آرمانی خودمان فاصله داریم؛ اما شاید بتوانم بگویم آرام‌آرام هم اعتماد مخاطبانمان را جلب کرده‌ایم و هم میزان بینندگانمان توسعه پیدا کرده است. در باب پرداختن به موضوعات مهم می‌توان گفت که ما توفیقات زیادی داشته‌ایم؛ به‌خصوص در پرداخت مستقیم به بیانات حضرت آقا و در باب کیفیت محتواهای تولیدی، هم در بخش گفت‌وگوها و هم در بخش خط جهادی و میدانی دستاوردهای خوبی داشته‌ایم و هدفمان در حال تأمین شدن است. البته، در لایه انتشار محتوا پس‌از پخش برنامه همچنان نقاط‌ ضعفی داریم که برای فراگیر شدن محتواهای تولیدی بر روی آن‌ها کار می‌کنیم.

هم‌نشینی راهبرد و روایت

 حجت الاسلام محمدرسول علی بابایی، سردبیر برنامه «قرارگاه»، در توضیح ماهیت این برنامه در فصل اخیر بیان کرد: برنامه «قرارگاه» در فصل اول با موضوع محدودتری روی آنتن رفت  و صرفاً نمازجمعه و مواردی کوتاه چون موضوع مسجد موردتوجه قرار گرفت؛ اما در فصل جدید، گستره موضوعی برنامه نسبت به گذشته افزایش یافت و مقرر شد هر موضوعی که جریان انقلابی کنشگر با آن مواجه اند (مناسبتی و اقتضایی)، موضوع برنامه «قرارگاه» باشد.

وی افزود: اولین محور که در سری جدید باید به آن توجه داشت، تنوع گسترده موضوعات است. محور دوم که جزو اهداف برنامه هم محسوب میشود، این است که چطور می توانیم با مخاطبی که خود فعال و کنشگر و در برخی موضوعات صاحبنظر است، از قاب رسانه گفت وگو کنیم. دو تدبیر اصلی برای این موضوع در نظر گرفته شد: اول اینکه از مهمانانی دعوت به حضور در برنامه کنیم که خود صاحب نظر آن موضوع اند و اصحاب آن موضوع به خوبی این کارشناس یا مهمان برنامه را بشناسند.

علی بابایی افزود: تدبیر دوم این بود که باید بتوانیم نوع تعامل و مواجهه مان با مخاطب را تغییر دهیم. یعنی فضایی فراهم کنیم که کنشگران و فعالان آن حوزه بتوانند بیایند و با همسنگران و هم مسیران خودشان گفت وگو کنند. این بدان معناست که باید تلاش کنیم هر حوزهای را با کنشگران مختص آن رقم بزنیم که نه تنها حرف جدی تری برای ارائه داشته باشند، بلکه مدل فعالیتشان هم برای دیگرانی که فعال و حتی علاقه مندند مفید و آموزنده باشد و آنان را برای حرکت رو به جلو آماده کند. این موارد می تواند سری جدید برنامه را به مخاطب معرفی کند. وی تصریح کرد: تفاوت جدی دیگر این است که ما عمدتاً در برنامه ها به روایت گذشته یا نهایتاً اکنون توجه می کنیم؛ اما برنامه «قرارگاه» در دوره جدید خود بسیار متمایل و در تلاش است که که به محور سوم، یعنی راهبردهای حرکت در امتداد و ادامه توجه کند. یعنی اگر دررابطه با حوزه شعر، ادبیات، داستان، کتاب یا موارد مذهبی تر چون هیئت و حسینیه صحبت می کنیم، فقط الگوهایی را که قبلاً کاری انجام داده اند، روایت نمی کنیم، بلکه راهبردها و راهکارهایی را که در ادامه می تواند به علاقه مندان و فعالان کمک می کند، بیان می کنیم.

سردبیر برنامه «قرارگاه» یادآور شد: باتوجه به این چهار تفاوت، به تصمیماتی رسیدیم که اولی انتخاب مخاطب بود. طبیعتاً شبکه قرآن مخاطب خاص خودش را دارد؛ اما بازهم از فضای عمومی مخاطب شبکه قرآن به این جمع بندی رسیدیم که بخشی از مخاطبان این شبکه هدف ویژه تری برای ماست و بخشی دیگری از این مخاطب که باید اضافه شود، مخاطب این شبکه نیست. وقتی مخاطبانمان را کنشگران و فعالان در نظر گرفتیم، بخشی از مخاطبان «قرارگاه» طبیعتاً مخاطب شبکه‌اند و بخش دیگر که فعالان اند، می توانند مخاطب ما شوند؛ بنابراین، رشدی برای شبکه هم می شود.

وی افزود: تلاش برنامه تا به اینجا این بوده است که شروع موضوع بندی از نقطه نظر تحلیل و بررسی نیازها و چالش های فعالان میدانی باشد؛ هم در نقاط پرجمعیت و مرکزی و هم حتی در نقاط حاشیه و پیرامون. اگر برنامه «قرارگاه» به خوبی جلو برود و آنچه را برنامه ریزی کرده، پیاده سازد، دو هدف عمده را محقق می کند: ایجاد جریان ها، کنش ها و فعالیت های میدانی و معرفی الگوها و نمونه هایی که بتوانند برای کنش های میدانی تا حد زیادی الهام بخش و الگوساز باشد. تا اینجا هم این اهداف تا حدی اتفاق افتاده است؛ اگرچه تا مطلوب ما فاصله وجود دارد.  وی افزود: اولین محور که در سری جدید باید به آن توجه داشت، تنوع گسترده‌ موضوعات است. محور دوم که جزو اهداف برنامه هم محسوب می‌شود، این است که چطور می توانیم با مخاطبی که خود فعال و کنشگر و در برخی موضوعات صاحب‌نظر است، از قاب رسانه گفت‌وگو کنیم. دو تدبیر اصلی برای این موضوع در نظر گرفته شد: اول اینکه از مهمانانی دعوت به حضور در برنامه کنیم که خود صاحب‌نظر آن موضوع‌اند و اصحاب آن موضوع به‌خوبی این کارشناس یا مهمان برنامه را بشناسند.

علی‌بابایی افزود: تدبیر دوم این بود که باید بتوانیم نوع تعامل و مواجهه‌مان با مخاطب را تغییر دهیم. یعنی فضایی فراهم کنیم که کنشگران و فعالان آن حوزه بتوانند بیایند و با هم‌سنگران و هم‌مسیران خودشان گفت‌وگو کنند. این بدان معناست که باید تلاش کنیم هر حوزه‌ای را با کنشگران مختص آن رقم بزنیم که نه‌تنها حرف جدی‌تری برای ارائه داشته باشند، بلکه مدل فعالیتشان هم برای دیگرانی که فعال و حتی علاقه‌مندند مفید و آموزنده باشد و آنان را برای حرکت رو به جلو آماده کند. این موارد می‌تواند سری جدید برنامه را به مخاطب معرفی کند. وی تصریح کرد: تفاوت جدی دیگر این است که ما عمدتاً در برنامه‌ها به روایت گذشته یا نهایتاً اکنون توجه می‌کنیم؛ اما برنامه «قرارگاه» در دوره جدید خود بسیار متمایل و در تلاش است که که به محور سوم، یعنی راهبردهای حرکت در امتداد و ادامه توجه کند. یعنی اگر دررابطه‌ با حوزه شعر، ادبیات، داستان، کتاب یا موارد مذهبی‌تر چون هیئت و حسینیه صحبت می‌کنیم، فقط الگوهایی را که قبلاً کاری انجام داده‌اند، روایت نمی‌کنیم، بلکه راهبردها و راهکارهایی را که در ادامه می‌تواند به علاقه‌مندان و فعالان کمک می‌کند، بیان می‌کنیم.

سردبیر برنامه «قرارگاه» یادآور شد: باتوجه‌به این چهار تفاوت، به تصمیماتی رسیدیم که اولی انتخاب مخاطب بود. طبیعتاً شبکه قرآن مخاطب خاص خودش را دارد؛ اما بازهم از فضای عمومی مخاطب شبکه قرآن به این جمع‌بندی رسیدیم که بخشی از مخاطبان این شبکه هدف ویژه‌تری برای ماست و بخشی دیگری از این مخاطب که باید اضافه شود، مخاطب این شبکه نیست. وقتی مخاطبانمان را کنشگران و فعالان در نظر گرفتیم، بخشی از مخاطبان «قرارگاه» طبیعتاً مخاطب شبکه هستند و بخش دیگر که فعالان‌اند، می‌توانند مخاطب ما شوند؛ بنابراین، رشدی برای شبکه هم می‌شود.

وی افزود: تلاش برنامه تا به اینجا این بوده است که شروع موضوع‌بندی از نقطه‌نظر تحلیل و بررسی نیازها و چالش‌های فعالان میدانی باشد؛ هم در نقاط پرجمعیت و مرکزی و هم حتی در نقاط حاشیه و پیرامون. اگر برنامه «قرارگاه» به‌خوبی جلو برود و آنچه را برنامه‌ریزی کرده، پیاده سازد، دو هدف عمده را محقق می‌کند: ایجاد جریان‌ها، کنش‌ها و فعالیت‌های میدانی و معرفی الگوها و نمونه‌هایی که بتوانند برای کنش‌های میدانی تا حد زیادی الهام‌بخش و الگوساز باشد. تا اینجا هم این اهداف تا حدی اتفاق افتاده است؛ اگرچه تا مطلوب ما فاصله وجود دارد.