به گزارش روزپلاس، حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای رهبر فرزانه انقلاب اسلامی 10 فروردین 1369 در خطبه‌های نماز جمعه تهران به تفسیر آیه مبارکه «یَـٰٓأَیُّهَا الَّذینَ ءَامَنوا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقون» پرداخته و درباره عبارت «لَعَلَّکُم تَتَّقون» می‌فرمایند: «لَعَلَّکُم تَتَّقون؛ یعنی این روزه یک پلّکانی به سمت تقوا است؛ وسیله‌ای برای تأمین تقوا در وجود شما، در دل و جان شما است. تقوا این است که انسان در همه‌ی اعمال و رفتار خود مراقب باشد که آیا این کار مطابق رضای خدا و امر الهی است یا نه. اسم این مراقبت دائمی، حالت پرهیز و برحذر بودن دائمی، تقوا است. نقطه‌ی مقابل تقوا، غفلت و بی‌توجّهی و حرکت بدون بصیرت است. خدا ناهوشیاری مؤمن را در امور زندگی نمی‌پسندد؛ مؤمن باید در همه‌ی امور زندگی، چشم باز و دل بیدار داشته باشد. این چشم باز و دل بیدار و هوشیار، در همه‌ی امور زندگی برای انسان مؤمن این اثر و فایده را دارد که متوجّه باشد کاری که می‌کند، بر خلاف خواست خدا و طریقه و ممشای دین نباشد. وقتی این مراقبت در انسان به وجود آمد که گفتار او و عمل او و سکوت او و قیام او و قعود او و هر اقدام و تصرّف او بر طبق خطّ‌مشی‌ای است که خدای متعال معیّن کرده، اسم این حالت هوشیاری و توجّه و تنبّه در انسان تقوا است؛ که در فارسی ترجمه شده است به «پرهیزکاری». و مقصود از پرهیزکاری این است که حالت پرهیز و برحذر بودن در انسان، همیشه زنده باشد. فایده‌ی روزه این است. و اگر ملّتی و فردی دارای تقوا بود، تمام خیرات دنیا و آخرت برای او جلب خواهد شد. فایده‌ی تقوا فقط برای کسب رضای پروردگار و نیل به بهشت الهی در قیامت نیست؛ فایده‌ی تقوا را انسانِ باتقوا در دنیا هم میبیند. جامعه‌ای که باتقوا است، جامعه‌ای که راه خدا را با دقّت انتخاب می‌کند و با دقّت در آن راه حرکت می‌کند، از نِعم الهی در دنیا هم برخوردار می‌شود، عزّت دنیوی هم به دست می‌آورد، علم و معرفت در امور دنیا هم خدا به او می‌دهد. جامعه‌ای که در راه تقوا حرکت می‌کند، فضای زندگی آن جامعه، فضای سالم و محبّت‌آمیز و همراه با تعاون و همکاری بین آحاد جامعه است.»