۰۸:۲۸ |  ۱۴۰۴/۰۵/۰۸
مسئول واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان تشریح کرد/

غفلت و بی‌توجهی؛ شایع‌ترین کودک‌آزاری گزارش‌شده/ انزوای اجتماعی، مهم‌ترین نوع مشکلات ارتباطی کودکان

روانشناس و مسئول واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان از برقراری ۲۰۳ مورد تماس با صدای یارا طی بهار امسال خبر داد و گفت: بیشترین نوع کودک‌آزاری گزارش‌شده به این واحد، مربوط به غفلت و بی‌توجهی بوده که نشان‌دهنده نیاز به افزایش آموزش والدین و نظارت‌ حمایتی بر خانواده‌ها در شرایط آسیب‌پذیر است.
کد خبر: ۳۳۶۳۳۴

غفلت و بی‌توجهی؛ شایع‌ترین کودک‌آزاری گزارش‌شده/ انزوای اجتماعی، مهم‌ترین نوع مشکلات ارتباطی کودکان

به گزارش روزپلاس، سمیه امیدی در گفت‌وگویی ضمن ارائه گزارشی از عملکرد بهار امسال واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان، اظهار کرد: ۲۰۳ مورد تماس با صدای یارا طی بهار امسال برقرار شده است که ۸۰ درصد از این تماس‌ها، متعلق به مادران، ۱۳ درصد متعلق به کودکان، ۴ درصد متعلق به پدران، ۳ درصد متعلق به بستگان و ۱ درصد متعلق به معلم و مربی کودک بوده است که در این میان ۴۰ درصد از تماس‌گیرندگان از طریق دوستان، ۲۱ درصد از طریق اینترنت، ۱۷ درصد از طریق بستگان و مابقی از طریق متخصصان، موسسات غیردولتی، سازمان‌های دولتی یا مهد و آموزشگاه‌های غیردولتی، سامانه ۱۴۸۰، ۱۲۳، مراکز غیردولتی و دولتی، شهرداری و بهزیستی با صدای یارا آشنا شده و تماس گرفته‌اند.

وی تاکید کرد: ۴۰ درصد تماس‌گیرندگان از تهران و ۵۹ درصد تماس‌ها از استان‌های کرمانشاه، شیراز، پردیس، شهرکرد، اصفهان، شیراز، زنجان، یزد، زاهدان و ورامین، پاکدشت، یزد و فیروزکوه بوده است.

مسئول واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان با اشاره به نوع خانواده‌های تماس‌گیرنده، تصریح کرد: حدود ۹۱ درصد خانواده‌ها به صورت هسته‌ای، ۹ درصد تماس‌گیرندگان از نوع خانواده‌های تک والد یا طلاق عاطفی و خانواده گسترده بوده‌اند.

امیدی درباره میانگین سنی مادران تماس‌گیرنده و همچنین وضعیت تحصیلی آنها، افزود: ۳۵.۶ درصد از مادران تماس‌گیرنده در بازه سنی ۳۵ تا ۴۰ سال، ۳۲.۶ درصد در بازه سنی ۴۰ تا ۴۵ سال، ۱۲.۹ درصد در بازه سنی ۳۰ تا ۳۵ سال، ۱۰.۶ درصد در بازه سنی ۴۵ تا ۵۰ سال، ۴.۵ درصد در بازه سنی ۵۰ تا ۶۰ سال، ۲.۳ درصد در بازه سنی ۲۰ تا ۲۵ سال، ۰.۸ درصد در بازه سنی ۲۵ تا ۳۰ سال و ۰.۸ درصد در بازه سنی ۶۰ تا ۷۰ سال بوده‌اند.

این روانشناس در ادامه وضعیت تحصیلی این مادران را به تفکیک، ۳۹٫۸ درصد را کارشناسی، ۳۳.۸ درصد را دیپلم، ۷.۵ درصد را متوسطه اول، ۶.۸ درصد را کارشناسی ارشد، ۵.۳ درصد را کاردانی، ۳.۸ درصد را ابتدایی، ۱.۵ درصد را متوسطه دوم و ۱.۵ درصد را دکتری اعلام کرد و همچنین وضعیت شغلی مادران را در مشاغلی از جمله کارمند اداری، فروشنده، آموزگار یا مربی مهد، مشاغل خدماتی مانند نظافت یا آشپزی عنوان کرد.

به گفته وی، درصد تقریبی تماس‌گیرندگان مادر به تفکیک حدود ۶۵ درصد شغل خانه‌دار، ۱۵ درصد کارمند، ۷ درصد فروشنده و ۱۳ درصد مشاغل دیگر است.

امیدی درباره وضعیت گروه سنی و شغلی پدران تماس‌گیرنده با صدای یارا نیز، بیان کرد: ۳۲ درصد از پدران تماس‌گیرنده در بازه سنی ۳۵ تا ۴۰ سال، ۲۶.۱ درصد در بازه سنی ۴۰ تا ۴۵ سال، ۱۸.۷ درصد در بازه سنی ۴۵ تا ۵۰ سال، ۱۳.۴ درصد در بازه سنی ۵۰ تا ۶۰ سال، ۴.۵ درصد در بازه سنی ۳۰ تا ۳۵ سال، ۳ درصد در بازه سنی ۶۰ تا ۷۰ سال و ۲.۲ درصد در بازه سنی ۲۵ تا ۳۰ سال هستند. درصد تقریبی تماس‌گیرندگان به تفکیک شغل پدران نیز نشان می‌دهد که ۴۵ درصد کارگر، ۲۰ دارای مشاغل آزاد، ۱۲ درصد راننده، ۸ درصد فروشنده و ۱۵ درصد دارای دیگر مشاغل بوده‌اند.

مسئول واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان در پاسخ به سوالی درباره پرتکرارترین مسائلی که طی تماس با صدای یارا از سوی مادران مطرح شده است نیز یادآور شد: درخصوص مسائل و مشکلات و گزارشات مربوط به کودک‌آزاری‌ها، ۳۸ درصد تماس‌های مربوط به کودک‌آزاری‌ها به دلیل غفلت شامل عدم تأمین نیازهای اولیه، رهاشدگی، کم‌توجهی تحصیلی یا بهداشتی، ۲۶ درصد به دلیل آزار روانی شامل تهدید، تحقیر، سرزنش مداوم، ترساندن کودک، ۱۹ درصد به دلیل تنبیه بدنی شامل کتک زدن، سیلی، بستن، محروم‌سازی فیزیکی، ۹ درصد مربوط به آزار جنسی، ۵ درصد مربوط به آزار کلامی شامل فحاشی، ناسزا، القاب تحقیرآمیز و ۳ درصد مربوط به استثمار اقتصادی شامل واداشتن کودک به کار، تکدی‌گری یا سوءاستفاده مالی است. 

به گفته این روانشناس، در مجموع، بیشترین نوع کودک‌آزاری گزارش‌شده، مربوط به غفلت و بی‌توجهی بوده که نشان‌دهنده نیاز به افزایش آموزش والدین و نظارت‌ حمایتی بر خانواده‌ها در شرایط آسیب‌پذیر است.

وی با اشاره به سهم مشکلات ارتباطی و اجتماعی کودکان از میان تماس‌ها، تصریح کرد: ۴۴ درصد از مشکلات ارتباطی و اجتماعی مربوط به مدرسه و مسائل ارتباط با دوستان و همسالان، ۲۶ درصد مربوط به عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران و ۱۶ درصد مربوط به مسائل ناشی از اینترنت و فضای مجازی و ۱۲ درصد طردشدگی از طرف دوستان و اعتیاد بوده است.

امیدی در ادامه مهم‌ترین انواع مشکلات ارتباطی و اجتماعی گزارش‌شده را شامل انزوای اجتماعی، ناتوانی در برقراری دوستی پایدار، ترس از جمع یا اضطراب اجتماعی، رفتار پرخاشگرانه یا سلطه‌جو در جمع و ناسازگاری در محیط مدرسه یا مهدکودک، مطرح کرد و گفت: این دسته از مشکلات اغلب با الگوهای فرزندپروری نامناسب، کمبود فرصت‌های بازی گروهی، یا تجارب پرتنش خانوادگی مرتبط هستند. مداخلات روانی‌اجتماعی مانند آموزش مهارت‌های اجتماعی، بازی‌درمانی گروهی و حمایت والدین می‌تواند تأثیر قابل توجهی در کاهش این مشکلات داشته باشد.

مسئول واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان همچنین با اشاره به سهم مشکلات روحی و روانی در تماس‌ها، گفت: ۳۰درصد مربوط به ترس و اضطراب، ۲۲درصد پرخاشگری، ۱۰ درصد تنهایی و مابقی مربوط به بی‌هویتی، احساس غم افسردگی، سوگ و... است. مشکلات روحی و روانی در کودکان اغلب ریشه در محیط خانوادگی پرتنش، عدم حمایت هیجانی کافی و تجربه آسیب‌های روانی یا جسمی دارد که این مشکلات در صورت شناسایی زودهنگام قابل درمان و کنترل هستند. در این زمینه، ابزارهایی مانند بازی‌درمانی، روان‌درمانی فردی، آموزش والدین و کار با خانواده به عنوان مداخلات مؤثر توصیه می‌شوند.

این روانشناس در ادامه درباره مشکلات مربوط به بلوغ تماس‌گیرندگان نیز تصریح کرد: ۲۸ درصد مربوط به مسائل احساسی و عاطفی، ۲۵ درصد تماس‌گیرندگان دچار بی‌اعتنایی به ارزش‌های خانواده یا اجتماع، ۲۵ درصد دارای عدم آشنایی با مسائل مربوط به بلوغ، ۱۳ درصد مربوط به بحران هویت، ۱۱ درصد مسائل مربوط به بلوغ زودرس و مابقی به ارتباط با غیرهمجنس مربوط بوده‌اند.

واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان با اشاره به مشکلات عادتی نیز بیان کرد: ۳۵ درصد مشکلات مربوط به خواب، ۲۸ درصد ناخن جویدن، تیک عصبی، ۱۰ درصد مربوط به مشکلات مربوط به دندان قروچه، ۱۴ درصد مربوط به شکستن انگشتان و ۱۴ درصد مربوط به سایر موارد بوده است.

امیدی به تفکیک سن و مشکلات کودکان، نیز توضیح داد: از بین گروه سنی کودکان ۱۲ درصد مشکلات مطرح شده مربوط به گروه سنی ۰ تا ۵ سال، ۳۲ درصد مربوط به گروه سنی ۶ تا ۹ سال، ۳۸ درصد مربوط به گروه سنی ۱۰ تا ۱۳ سال و ۱۸ درصد مربوط به گروه سنی ۱۴ تا ۱۸ سال بوده است. از این میان مشکلات عمده گروه سنی ۰ تا ۵ سال (نوپایان و پیش‌دبستانی) غفلت، بدرفتاری فیزیکی، بی‌توجهی به سلامت، مشکلات شایع مربوط به گروه سنی ۶ تا ۹ سال مربوط به تنبیه بدنی، اضطراب مدرسه، مشکلات یادگیری، انزوا یا خشونت خانگی، مشکلات شایع مربوط به گروه سنی ۱۰ تا ۱۳ سال (نوجوانی آغازین) مربوط به بلوغ زودرس، تعارض با والدین، اضطراب، خشم و پرخاشگری، رفتارهای پرخطر و مشکلات گروه سنی ۱۴ تا ۱۸ سال (نوجوانی میانی و پایانی) که کمتر از دیگر گروه‌ها تماس گرفته شده اما موارد ارجاعی عموماً شدیدتر و پیچیده‌تر هستند، مربوط به آزار، فرار از خانه و اختلال هویت بوده است.

گزارش خطا
ارسال نظر
نقد و سیاست