به گزارش صفحه «هنر روز» روزپلاس، کنسرت رایگان همایون شجریان در میدان آزادی تهران به یک مانور اجتماعی تبدیل شد؛ مانوری که نشان داد جمهوری اسلامی در پی تأمین شادی مردم است و هیچ مخالفتی با برگزاری چنین رویدادی نکرد. اما درست در حالی که حاکمیت این اقدام مشروع را برای خوشامد مردم تأیید کرده بود، موجی از حملات تند از خارج کشور آغاز شد؛ حملاتی که با فحاشی، تهدید و تخریب شجریان همراه بود.
جریان‌هایی که سال‌هاست به دنبال تحریم ایران، حمله نظامی، تجزیه کشور و نابودی شادی مردم بوده‌اند، این بار نیز در صف اول مخالفت ایستادند. شدت حملات آن‌قدر افراطی بود که حتی صدای بخشی از اپوزیسیون میانه‌رو نیز در آمد.
تندروهای داخلی؛ هم‌صدا با دشمن
در داخل کشور هم گروه کوچکی از تندروها با وجود ظاهر متفاوت، در عمل در کنار مخالفان خارجی قرار گرفتند. این طیف کم‌تعداد اما پر سر و صدا، با اصل برگزاری چنین رویدادهایی مخالف‌اند و هر اقدامی برای ایجاد نشاط اجتماعی را هدف قرار می‌دهند.
سوءمدیریت معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ لغوی که می‌توانست رخ ندهد
در کنار این فشارهای بیرونی و داخلی، عامل اصلی لغو این کنسرت: سوءمدیریت معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. بر اساس اسناد و نامه‌های منتشرشده، تنها چهار روز پیش از اجرای برنامه به دستگاه‌های مسئول از جمله وزارت کشور و شهرداری اطلاع‌رسانی شده بود؛ در حالی که چنین رویدادی با این ابعاد برای اولین‌بار در کشور برگزار می‌شد و نیاز به برنامه‌ریزی، هماهنگی و تأمین زیرساخت‌های ویژه داشت. این کم‌تدبیری در نهایت منجر به لغو موقت برنامه شد؛ رخدادی که با مدیریت صحیح می‌توانست هرگز اتفاق نیفتد.
همایون شجریان و هنرمندانی که برای مردم هزینه می‌دهند
کنسرت همایون شجریان یادآور این واقعیت بود که هنرمندانی در کشور هستند که برای مردم ایران هزینه می‌دهند و علیرغم حملات و تخریب‌های داخلی و خارجی، پای ایران و مردم می‌ایستند. شجریان تنها یک نمونه است؛ چهره‌های بزرگ دیگری هم هستند که علیرغم فشارها، در کنار مردم و کشور خود باقی می‌مانند.