به گزارش روزپلاس، آغاز دوره پانزدهم «کلاس مجردها» بهانه‌ای‌ست برای بازخوانی نقش و جایگاه شهاب مرادی، چهره‌ای که در میانه سنت و مدرنیته، توانسته الگویی تازه برای دیالوگ دینی در ایران معاصر ارائه دهد.
شهاب مرادی، صرفاً یک روحانی و استاد اخلاق نیست؛ او کنشگری فرهنگی‌ست که درک دقیقی از زیست‌بوم فکری و اجتماعی نسل جوان دارد. او با تسلط علمی بر نظام‌مسائل دینی و اجتماعی ایران، با بهره‌گیری از زبان نرم، ابزارهای نوین ارتباطی، و فاصله‌گرفتن از قالب‌های رسمی و کلیشه‌ای، تلاش کرده فضایی برای گفت‌وگو، رشد، و بازیابی اخلاق در جامعه فراهم کند. او با بازتعریف گفتار دینی —از شکل‌های خشک و یک‌سویه به بیانی منعطف، کاربردی و گفت‌وگومحور— و با عبور از تصویر سنتیِ خطابه‌محور، آغازگر نسلی تازه از حضور روحانیت در رسانه‌ها بوده است.
حجت الاسلام شهاب مرادی را می‌توان در چند ساحت تحلیل کرد:
۱- پایبندی به مبانی، همراه با به‌روز بودن: ظاهر و گفتار او هم‌زمان به سنت وفادار است و در عین حال نشانه‌هایی از روزآمدی و انعطاف دارد؛ ترکیبی که برای مخاطب امروز باورپذیرتر است.
۲- بهره‌گیری هوشمندانه از رسانه: او به رسانه نگاهی علمی و هنرمندانه دارد و از آن برای خلق تعامل فرهنگی و بسط دامنه تأثیر اجتماعی خود بهره می‌گیرد.
۳- رویکرد اجتماعی به دین: شهاب مرادی تلاش می‌کند دین را نه در هیئت توصیه‌های انتزاعی، بلکه به‌عنوان پاسخی عملی برای نیازها و دغدغه‌های واقعی جوانان ارائه دهد.
۴- شخصیتی فراتر از تریبون: او تنها یک سخنران یا خطیب نیست؛ بلکه نهاد فرهنگی یک‌نفره‌ای‌ست که توانسته در اصلاح و ترمیم فرهنگ عمومی، به‌ویژه در حوزه روابط انسانی، تأثیرگذار باشد.
«کلاس مجردها» نیز در امتداد همین رویکرد تعریف می‌شود: نه یک جلسه خشک و بالا به پایین، بلکه فضایی برای مشارکت، مواجهه و گفت‌وگو. در این کلاس، مخاطب فقط شنونده نیست؛ هرگاه بخواهد، پای میکروفن می‌آید، از تجربه‌اش می‌گوید و در شکل‌گیری بحث نقادانه و جرأت‌مندانه حضور و نقش دارد. این الگوی گفت‌وگوی زنده و مشارکتی، کمتر در قالب‌هایی دیگر نیز تکرار شده؛ از جمله در برنامه «کارناوال رامبد جوان» که تلاش می‌کند به نظرات مخاطبان گوش دهد و دیالوگ را به صحنه بیاورد. که در نوع خود اتفاقی تازه و قابل توجه است. هرچند، پیشگام این مدل را باید «کلاس مجرها» دانست؛ تجربه موفقی که سال‌ها پیش «شهاب مرادی» به صورتی مدرن‌تر و تعاملی‌تر اجرا کرده‌است.
در کلاس مجردها، رابطه انسانی، محور قرار می‌گیرد و جوانان نه صرفاً مخاطب، بلکه بخشی از فرآیند یادگیری هستند. آنها به صورت آزاد و مستقل با اظهار نظرات خود و اعلام موافقت و مخالفت در روند مباحث کلاس و حتی انتخاب موضوعات و مباحث نقش کلیدی دارند. کلاس مجردها خیلی هوشمندانه و مبتکرانه هم تریبون ازاد است و هم کلاس مهارت‌آموزی و دریچه‌ای‌برای آشنایی با مسائل دینی و اجتماعی و فرهنگی است. و در یک کلام تجربه‌ای متفاوت است که یک دانشجو –مانند من– شاید فقط یکبار در تمام طول تحصیل خود از آن لذت ببرد.
در این پانزده سال، کلاس مجردها به‌تدریج به یک «جنبش نرم فرهنگی» تبدیل شده است؛ حرکتی که با زبانی تازه، دغدغه‌های واقعی نسل امروز را جدی می‌گیرد و در عین وفاداری به آرمان‌ها و ارزش‌ها، جسورانه از کلیشه‌ها عبور کرده است.