به گزارش روز پلاس ، ایران نوشت :
کسان دیگری که تایید نشدهاند با این پرسش مواجه نیستند، زیرا شورای نگهبان معتقد است که باید احراز صلاحیت کند و در مورد آنان نتوانسته چنین چیزی را احراز کند ولی درباره احمدینژاد با آن سابقه و دفاعیات مفصل اعضای شورا از وی، به طوری که برخی از اعضای شورا یا در ستاد او فعال بودند یا به تصریح و تلویح از او حمایت انتخاباتی کرده بودند، اکنون باید اتفاقاتی رخ داده باشد که صلاحیت او را احراز نکردهاند و به تعبیر دقیقتر رد کردهاند.
به نظر میرسد که آغاز این حرکت از همان جریان انتخاب مشایی به عنوان معاون اول بود. پروژهای که قصدش نامزد کردن وی برای دور بعد انتخابات در سال ١٣٩٢ بود؛ اقدامی که با مخالفت رهبری نظام و اصرار احمدینژاد مواجه شد. ولی اوج این مساله در سال ١٣٩٠ بود که به دنبال دستور تغییر وزیر اطلاعات رخ داد و منجر به خانهنشینی مشهور ١١ روزه او شد. در کنار این اتفاقات سیاسی؛ اقداماتی از دولت احمدینژاد وجود دارد که باز کردن پرونده آنها یکی از ضروریات است. پرسش مهم این است که احمدینژاد چه کاری کرده که صلاحیت قبلی او کنار گذاشته میشود؟
اگر احمدینژاد به لحاظ سیاسی فاقد صلاحیت شده بود، مجلس وظیفه داشت که طرح عدم کفایت سیاسی او را به صورت شفاف طرح کند و احمدینژاد هم در مجلس حضور پیدا کند و طرفین مسائل خود را طرح و او نیز دفاع کند و در نهایت اگر رای به عدم کفایت سیاسی وی داده میشد، همانجا از ریاستجمهوری عزل میشد.
مثل اتفاقی که در مورد بنیصدر رخ داد. و اگر احمدینژاد تخلفاتی داشته است باید در اسرع وقت به این اتهامات رسیدگی و او نیز حق دفاع میداشت و در نهایت حکم او صادر میشد و اگر محکومیت پیدا میکرد، طبعا مطابق آن حکم با او رفتار میشد.
ولی الان هر کسی تحلیل خاصی در این باره خواهد داشت و مساله احمدینژاد به صورت استخوان لای زخم باقی خواهد ماند.
ایران آنلاین