به گزارش روزپلاس، بازی‌های آسیایی جوانان بحرین 2025، با موفقیت و کسب طلا برای تیم‌های والیبال (پسران و دختران)، فوتسال (دختران) و هندبال (دختران) همراه شد. درست است که ژاپن یا کره جنوبی در این بازی‌ها حضور پیدا نکردند اما این به منزله آن نیست که بگوییم مسابقات کاملاً بی‌کیفیت شده است. بدون این تیم‌ها «ساختار برگزاری»، «انگیزه تیم‌ها» و «کیفیت» رشته‌های ورزشی دچار تغییراتی می‌شود تا جایی که بتوان گفت این مسابقات سطح کیفی کامل قاره را نشان نمی‌دهد.
موقعیت تیم‌های ایران
با وجود این سطح از بازی‌ها و برخلاف نتایج سایر تیم‌های گروهی، بسکتبال ایران در قالب دو تیم سه‌نفره دختران و پسران در بحرین حضور یافت. جایی که علاوه بر غیبت ژاپن و کره جنوبی، از تیم 3 نفره فیلیپین هم خبری نبود. سه قطب بسکتبال پایه آسیا. تیم‌های 3 به 3 ایران با منتخبی از نفرات دختر تیم نوجوانان بسکتبال که در بین 8 تیم دسته دو آسیا قرار دارد و تیم بسکتبال پسران که اخیراً در مکان ششم آسیا جای گرفت، در رقابت‌های سه‌نفره بازی‌های آسیایی جوانان شرکت کردند. تیم دختران فینالیست شد اما به چین تایپه باخت و در جایگاه ارزشمند نایب قهرمانی ایستاد. تیم پسران در یک چهارم حذف شد حتی به نیمه‌نهایی نرسید.
شانس و شایستگی
در این دوره غیبت مدعیان باعث شد تا عامل «شانس» در موفقیت برخی تیم‌ها دخیل باشد که این شامل تمامی تیم‌ها و رشته‌هاست. ژاپن و کره تقریباً همیشه جزو 4 تیم برتر آسیا در رده‌های سنی مختلف هستند. نبود آنها یعنی یک بخش مهم از سطح فنی قاره غایب است. حتی تیم‌های چین به جز درو کردن مدال رشته‌های انفرادی المپیک نظیر وزنه برداری، شنا و دوومیدانی، در ورزش‌های گروهی با قدرت کامل شرکت نکردند تا جایی که به عنوان قدرت برتر آسیا در والیبال، 3 به 3 دختران و هندبال، روی سکوی قهرمانی نرفتند. بسکتبال سه‌نفره دختران ایران؛ شایستگی نفراتش را با حمایت خانواده، باشگاه‌ها و آکادمی‌ها همچنین مربیان بچه‌ها ثابت کرد. مدال نقره‌ای که می‌توانست طلا باشد، در ادامه مسیر دختران ایرانی می‌تواند اهمیت بسزایی داشته باشد زیرا توانمندی‌های بالقوه دختران در آن دیده می‌شود.
فیبا و ما
فیبا فعالیت‌های 3 به 3 را در شکل‌گیری بسکتبال با اهداف عمومی، توسعه و ترویج همگانی دیده است. در حال حاضر با توجه به گستردگی رقابت‌های 3 به 3 در سطح دنیا، بازیکنان این بازی به صورت تخصصی و جدا از بسکتبال انتخاب می‌شوند در حالی که فدراسیون بسکتبال در طول سه سال و 8 ماه با نگاه نتیجه‌گرا فقط از بازیکنان بسکتبال در 3 به 3 استفاده کرده است. هر چند با وجود استفاده از ملی‌پوشان شاخص و مطرح بسکتبال نیز در 3 به 3 نتیجه نگرفت.
باخت‌های سریالی
اگر چه شانس و غیبت حریفان سنتی ورزش آسیا در کسب مدال‌ها دخیل است اما کسب مدال در نسبت با برنامه‌ریزی بسکتبال جای تأمل بیشتری دارد. واقعیت این است در 44 ماه گذشته از مدیریت کنونی فدراسیون بسکتبال، در کنار تکرار و شکست‌های سریالی، بیشترین تعداد ناکامی‌های بسکتبال با توجه به گسترده بودن رویدادهای 3 به 3 در همین بخش اتفاق افتاده است نظیر همین بازی‌های آسیایی جوانان و حذف تیم 3نفره پسران.
- حذف از راهیابی دختران به کاپ آسیا 2025 با شکست مقابل ویتنام
- یازدهمی بین 12 تیم کاپ آسیا تیم ملی مردان
- حذف از رقابت‌های انتخابی جام جهانی 2025 بعد از دو شکست مقابل مونته‌نگرو و رواندا
- دختران زیر 23 سال ایران از سه‌نفره انتخابی جام جهانی 2025 به میزبانی چین حذف شدند.
- پسران زیر 23 سال سه‌نفره ایران پایین‌تر از مغولستان حذف شدند اما به دلیل سهمیه اعطایی فدراسیون جهانی در جام جهانی سه‌نفره شرکت کردند و با چهار باخت از 4 بازی حذف شدند.
- حذف تیم پسران 3 به 3 ایران از بازی‌های آسیایی جوانان بحرین 2025
با این ناکامی‌ها در سال‌جاری، از طرفی مدال‌های طلای سایر رشته‌های گروهی، مدال نقره ارزشمند دختران ایران در بازی‌های بحرین گم شد.
بازی 3 به 3 در روزمرگی
تکرار شکست‌ها در سال‌های قبل نیز به همین منوال بوده است و وقتی این نتایج را در طول سال‌جاری در کنار هم می‌گذاریم به این نتیجه می‌رسیم که بسکتبال سه‌نفره ایران با وجود مربیان ثابت و محدودیت فعالیت‌های مستقل، در مسیر رشد همگانی این رشته قرار ندارد. بدنه اداری ساکن و ناموفق 3 به 3 ایران بدون ابتکار عمل و خلاقیت برای ترویج 3 به 3، همچنان اصرار دارد تا خود را پشت تک مدال تلاشگران واقعی این بازی پنهان کند و با موفقیتی که به واسطه شایستگی و ارزش‌های فردی به دست آمده است و نه برنامه‌ریزی، خود را به عنوان سازمانی موفق نشان بدهد.
نه همگانی، نه قهرمانی
بازی 3 به 3 ایران از زمان حضور مربی برزیلی تا موقع رفتن وی که مدیریت بسکتبال را به باد انتقاد گرفت چالش‌های زیادی دارد. با وجود تکرار ناکامی که نشان‌دهنده ضعف در دو جبهه توسعه و ترویج پایه و همگانی، همچنین نداشتن برنامه متناسب با محورهای توسعه قهرمانی است، اما کسی پاسخگو نیست. بدنه اداری3 به 3 ایران تحت نام سازمان سه‌نفره، دچار روزمرگی و بی‌تحرکی بوده است. در حالی که ورزش با مدیریت صادقانه، برنامه‌محور و پاسخگو رشد می‌کند، نه با مصادره دستاوردها و پنهان شدن پشت نام چند نفر بسکتبالیست با مربیان ثابت و تکرار ناکامی.