به گزارش روزپلاس، حجت الاسلام والمسلمین سید حسین مؤمنی شامگاه پنجشنبه در مراسم دعای کمیل در امامزاده موسی مبرقع قم با اشاره به نقش کلام در اقناع مخاطب گفت: خطابه، برخلاف شعر، ابزار منطق و استدلال است و اگر سخن از مناظره به میان میآید، معنایش تلاش برای غلبه بر خصم با برهان متقن است، نه خرد کردن شخصیت او.
وی گفت: در برخی مناظرهها دیده میشود که با وجود قدرت استدلالی بالا، طرف گفتوگو از توهین و تحقیر پرهیز میکند و همین رفتار میتواند درسی بزرگ در اخلاق مناظره باشد.
وی با انتقاد از بهکارگیری تعابیر موهن و نسبتهای ناروا علیه اشخاص افزود: هیچکس مجاز نیست به بهانه اختلاف فکری، افراد را با الفاظ رکیک، تهمتهای زشت یا نسبتهای ناروا مورد حمله قرار دهد.
وی گفت: حتی اگر نقدی به یک فرد وجود دارد، این نقد نباید به بیاحترامی به خانواده او و نسبتهای حرام بینجامد.
مؤمنی تأکید کرد: چنین رفتارهایی نه در شرع جایگاهی دارد و نه با سیره اهلبیت (ع) سازگار است.
وی ادامه داد: منطق اهل بیت (ع) بر استدلال، حلم و گفتگو است و ادبیات خشن و ناروا هیچ نسبتی با تربیت دینی ندارد.
مؤمنی عنوان کرد: برخی افراد به تصور دفاع از دین، از الفاظی بهره میبرند که نتیجه آن ضربه زدن به چهره تشیع است، در حالی که بزرگترین سرمایه محافل مذهبی، پایبندی به اخلاق اسلامی است.
این استاد حوزه علمیه قم با اشاره به برخی واکنشها که پس از مناظرات اخیر در فضای مجازی منتشر شده است؛ گفت: چنین رفتارهایی علاوه بر تخریب جایگاه عالمان دینی، ارزش کارهای علمی و مناظرههای وزین را نیز مخدوش میکند.
وی تأکید کرد: نسبت دادن الفاظ رکیک و غیرشرعی، حتی در مواجهه با افراد بیمنطق، رفتاری مردود و خلاف ادب ایمانی است.
مؤمنی با بیان اینکه مسئولیت دفاع از آموزههای اهلبیت (ع) نیازمند بصیرت و خویشتنداری است، اظهار داشت: اگر نسبت به اندیشهای نقد داریم، باید با استدلال و بیان منطقی وارد میدان شد، نه با رفتارهای احساسی که فضا را ملتهب میکند.
وی از جوانان مذهبی خواست مراقب باشند در مواجهه با جریانهای فکری مختلف، رفتار احساسی و بدون تدبیر موجب آسیب به جایگاه دین نشود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به جایگاه حضرت امالبنین (س) گفت: این بانو از معرفتی کمنظیر برخوردار بود و سیره او نشان میدهد که چگونه در عین فروتنی، در مسیر اهلبیت (ع) نقشآفرین بود.
مؤمنی با بیان اینکه گزارشهای تاریخی از نحوه تعامل امالبنین (س) با امیرالمؤمنین (ع) و فرزندان حضرت، ویژگیهای برجسته اخلاقی او را آشکار میکند، افزود: این شخصیت الهی در تاریخ اسلام کمتر شناخته شده و باید بیش از گذشته معرفی شود.
وی با اشاره به واقعه جانسوز عاشورا و نقش امالبنین (س) در نگهداری نهضت حسینی گفت: گریهها و روضههای این بانو پس از عاشورا سرچشمه هدایت بسیاری بوده است و نقل شده که اشکهای او چنان بر دل مردم اثر میگذاشت که رهگذران در بقیع ناخواسته متوقف و همراه او به گریه میافتادند.
مؤمنی در ادامه به روایتهایی از دوران پس از عاشورا اشاره کرد و گفت: برخی گزارشها نشان میدهد که حتی افرادی چون مروان حکم نیز که سابقهای تاریک در دشمنی با اهلبیت (ع) دارند، در برابر مصائب اهل بیت (ع) متأثر میشدند و این تأثیرپذیریها در منابع تاریخی به عنوان شاهدی بر عظمت اندوه اهلبیت (ع) ذکر شده است.
وی با بیان اینکه مؤمنان چیزی جز اشک بر سیدالشهدا (ع) در دست ندارند؛ گفت: اگر انسان واقعیت گناه و فاصلهای را که میان او و معنویت ایجاد میکند؛ درک میکرد، هرگز به سمت معصیت نمیرفت.
استاد حوزه علمیه قم تأکید کرد: توسل حقیقی، با قلب شکسته و رعایت حرمتهای اخلاقی تحقق پیدا میکند.