
به گزارش روزپلاس، در حالی که از زمان سقوط دولت بشار اسد و روی کار آمدن حکومت ابو محمد جولانی در سوریه در یک سال گذشته، این کشور تبدیل به جولانگاه صهیونیستها شده و رژیم صهیونیستی علاوه بر نابودی کامل ظرفیت نظامی سوریه، به گسترش اشغالگریهای خود در خاک این کشور هم ادامه میدهد، طی چند ماه گذشته تغییرات قابل توجهی در روشهای عملیاتی اسرائیل در جنوب سوریه به وجود آمده است که شامل اشکال مختلف مداخله نظامی و امنیتی میشود.
این موارد شامل گسترش تحرکات مربوط به نظارت هوایی و تهاجمات گسترده، همراه با ایجاد ایستهای بازرسی در ورودیهای جادههای اصلی در قنیطره و درعا و در جاده منتهی به سدهای نزدیک سد البریقه در قنیطره است.
این تحرکات سیستماتیک صهیونیستها در راستای تکمیل اقداماتی است که رژیم اشغالگر با هدف سیطره بر جنوب سوریه بعد از سقوط دولت بشار اسد انجام میدهد. اما آنچه که طی هفتههای گذشته قابل توجه بوده، افزایش تعداد ایست بازرسیهای رژیم صهیونیستی در جنوب سوریه است.
حملات وحشیانه صهیونیستها به خانهها و ربودن شهروندان سوری
علاوه بر آن، یکی از موضوعاتی که به دور از کانون توجهات رسانهای توسط رژیم صهیونیستی در جنوب سوریه انجام میشود، ربایش مداوم شهروندان سوری در روستاها و شهرهای جنوب این کشور است و برخی از این شهروندان برای مدت کوتاه و برخی برای مدت طولانی در بازداشت صهیونیستها میمانند.
مادر محمد محسن احمد، جوان سوری اهل استان قنیطره که حدود 10 ماه پیش توسط نظامیان صهیونیست ربوده شد، در گفتگو با خبرنگار العربی الجدید اعلام کرد که به همراه همسر و فرزندانش در سایه تجاوزات و اشغالگریهای اسرائیل، رنج فراوانی را تحمل میکنند.
صهیونیستها بعد از ربایش محمد محسن احمد، حتی از بازگشت خانواده او به خانه خود در حومه قنیطره جلوگیری کردند. محمد یکی از دهها جوان سوری است که در جریان حملات ماههای اخیر صهیونیستها در مناطقی از حومه دمشق، درعا و قنیطره ربوده شدهاند.
خانواده محمد در حال حاضر در منطقه جدیده الفضل در حومه دمشق زندگی میکنند و از بازگشت به خانه خود در حومه قنیطره میترسند. جمیله محمد ذیبان صالح، مادر این جوان ربوده شده اعلام کرد که ارتش صهیونیستی دو بار پسرش را ربوده و آخرین بار این اتفاق در فوریه 2025 رخ داد، آن هم در حالی که او در خانه خوابیده بود.
این زن میانسال سوری افزود: ساعت 2 نیمه شب و در حالی که همه ما خواب بودیم، نیروهای اشغالگر اسرائیلی به خانه حمله کردند، در را شکستند، همه ما را به وحشت انداختند و سپس پسرم محمد را ربوده و به مکان نامعلومی بردند.
صالح احمد، پدر این جوان سوری هم به نوبه خود گفت که پسرم سه فرزند دارد و تنها نان آور خانواده است و وضعیت ما بعد از ربوده شدن او بسیار وخیمتر شده است. من پیش از این دو پسر خودم را از دست داده بودم و محمد تنها پسر من است.
پدر یک جوان 21 ساله سوری اهل طرنجه در قنیطره که او هم در بازداشت صهیونیستهاست گفت: پسرم در 13 ژوئن سال جاری ساعت 11 صبح در یک ایست بازرسی اسرائیلی بازداشت و سپس به اراضی اشغالی فلسطین منتقل شد و ما از آن زمان تاکنون هیچ خبری از او نداریم.
وی افزود: ما بسیار تلاش کردیم از فرزندانمان خبر بگیریم، اما موفق نشدیم و تنها چیزی که میدانیم این است که آنها بدون اتهام مشخص تحت بازجویی قرار دارند. ما با صلیب سرخ هم تماس گرفتیم، اما فایدهای نداشت. تنها چیزی که ما میخواهیم این است که فرزندانمان به خانه برگردند و یک بار دیگر صدایشان را بشنویم.
سرنوشت نامعلوم دهها جوان ربوده شده
فادی الاصمعی، سردبیر موسسه رسانهای جولان در این زمینه اعلام کرد که این موسسه ربایش 39 شهروند سوری توسط نیروهای اشغالگر اسرائیلی را که همچنان به تجاوزات خود ادامه میدهند، ثبت کرده است. ثبت این موارد با نام کامل افراد ربوده شده و تاریخ ربایش آنها بوده و افراد زیر سن قانونی نیز در میان ربودهشدگان هستند.
وی افزود که احمد الموسی، وکیل این موسسه ، کار ثبت اسامی سوریهای ربوده شده و پیگیری پروندههای آنها را با هماهنگی نهادهای بینالمللی مربوطه، به عنوان بخشی از تلاشهای حقوق بشری با هدف روشن شدن سرنوشت آنها و تضمین حقوق قانونی و انسانیشان، آغاز کرده است.
این نهاد رسانهای، از خانوادههای ربوده شدگان خواست با نهادهای رسمی و بین المللی و فعالان حقوق بشری تماس بگیرند تا ربوده شدن فرزندان خود را مستند کرده و و از طریق مجاری قانونی خواستار آزادی فوری آنها شوند.
خالد محاجنه، وکیل فلسطینی در امور حقوق بشری که در دفاع از اسرای فلسطینی تخصص دارد، درباره وضعیت اسرای سوری و لبنانی گفت: دهها نفر از بازداشتشدگان اهل سوریه و لبنان تحت عنوان جنگجوی غیرقانونی ، بدون اتهام مشخص علیه آنها و در شرایط سخت و غیرانسانی بازداشت نگهداری میشوند.
وی افزود: برخی از این بازداشت شدگان لبنانی و سوری در یک بخش مخفی زیرزمینی در زندان رمله، معروف به «راکفت» یا «ایلون»، در سلولهای انفرادی نگهداری میشوند، جایی که تمام حرکات آنها به صورت شبانهروزی در سلولهایشان تحت نظر است و حتی در جلسات دادگاه از صحبت کردن آنها جلوگیری میشود.