این فیش‌های نجومی که ماهی کم تر از 1 میلیون تومان است ، حاصل سال‌ها نفس حبس شده در عمق زمین340 متری زمین است که نان حلالی سر سفره خانواده شود اما هرچه تلاش بیشتر، نتیجه کمتر. اکبر می‌گوید:"340 متر زیر زمین را نمی‌توان به زبان توصیف کرد. کافی است در جایی فشرده، گرم و با هوای محبوس نه 7-8 ساعت تنها برای نیم ساعت تحمل کنید. آن هم هر روز و هر سال به همراه گازها و مواد معدنی خطرناک. عمر خیلی از کارگران معدن منگنز بعد از بازنشستگی به یک سال و دوسال هم نمی‌رسد."
به گفته علی یکی از کارگران معدن منگنز، "آنقدر از این و آن قرض گرفتیم که وقتی دستمزدمان را می‌گیریم باید آن را تسویه کنیم، و دوباره روز از نو روزی از نو. اعتراض هم نمی‌توانیم بکنیم چون مسئولان معدن می‌گویند: به‌سلامت. درباره ایمنی هم چیزی نگوییم بهتر است. پای ایمنی وسط بیاید حداقل 50 کارگر نانش آجر می‌شود. توکل‌مان به خداست."
یکی از کارگران معدن منگنز ونارچ می‌گوید: "تا در معدن کار می‌کنیم روی ما به خاطر مواد معدنی سیاه است، وقتی هم به خانه برمی‌گردیم از جیب خالی پیش زن و فرزندمان روسیاهیم. انگار همه زندگی ما با روسیاهی رقم خورده است. "