عکس کمتر دیده شده از قاتل امیرکبیر

عکسی کمتر دیده شده از علی حاجب‌الدوله مقدم مراغه‌ای (فراشباشی ناصرالدین شاه قاجار) و قاتل میرزا محمدتقی خان امیرکبیر را در این خبر مشاهده کنید.

کد خبر: ۱۴۴۵۴۲

تاریخ انتشار:۱۱ دی ۱۳۹۸ - ۱۵:۱۴ - 01 January 2020

به گزارش روزپلاس؛ پس از دو مرحله عزل و تبعید میرزا محمدتقی خان امیرکبیر ، بدخواهان او و کشور، از پای ننشستند و حکم قتل او را از ناصرالدین شاه گرفتند و علی خان فراش را روانه کاشان کردند تا امیر را به قتل برساند.

عکس قاتل امیرکبیر

صبح روز قتل امیرکبیر خبر آوردند که پیکی از تهران خواهد رسید که فرمان وزارت امیر و خلعتی شاه را می‌آورد. امیر، اما به حمام رفت. شاید خبر رسیدن خلعت را باور کرده بود. علی خان فراش که به باغ فین رسید چاپار دولتی را در کنار در حمام دید که منتظر امیر بود که از حمام خارج شود و پاسخ نامه‌ای را از وی بگیرد.

علی خان فراش دست امیرکبیر را گرفت و با خود به حمام برد که وی زن امیر را از آمدنش مطلع نکند. مامورانش در دیگر حمام را مسدود کردند. امیر کبیر که از حکم قتلش مطلع شده بود، با توجه به حقی که بر گردن علی خان داشت پرسید شما چرا مامور این کار شدید؟

امیرکبیر سپس درخواست کرد عزت‌الدوله را ملاقات کند و نزد وی وصیت کند، اما علی خان آخرین درخواست عمر او را نپذیرفت و وی را به قتل رساند.

تصویر زیر عکسی کمتر دیده شده از علی حاجب‌الدوله مقدم مراغه‌ای، فراشباشی ناصرالدین شاه و قاتل امیرکبیر است.

امیرکبیر که بود؟

میرزا محمدتقی خان امیرکبیر ، پسر مشهدی قربان هزاوه‌یی فراهانی نوه تهماسب بیک است. (مشهدی قربان طباخ اشراف آن زمان که بعد‌ها به طور اختصاصی طباخ آشپزخانه میرزا عیسی معروف به میرزا بزرگ قائم مقام فراهانی شد).

میرزا تقی خان امیرکبیر در خانواده‌ای از طبقات پایینی ملت ایران در روستای هزاوه به دنیا آمد و با حفظ این امتیاز در دامان یکی از بهترین و اصیل‌ترین خاندان‌های آن روز ایران تربیت یافت و رشد کرد.

از مهمترین اقدامات امیرکبیر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

رسیدگی به وضعیت مشوش ارتش، اصلاح امور مالیاتی، ختم غائله خراسان و قلع و قمع کردن حسین خان سالار و پیروان میرزا علی محمد شیرازی، ختم غائله مازندران که سنگر و پناهگاه بابیان به سرکردگی ملاحسین شیرویه‌یی و ملاحمدعلی قدوسی بود. حذف القاب و عناوین درباری، برافراشتن بیرق ایران در ممالک خارجه، تأسیس مدرسه دارالفنون، ایجاد روزنامه وقایع اتفاقیه که بعد‌ها با عناوین روزنامه دولتی ایران و روزنامه دولت علّیه ایران و روزنامه ایران منتشر می‌شد، ایجاد چاپارخانه منظم، ساختن محلی برای توپ توپچیان به نام میدان توپخانه، منع رشوه و تأسیس کارخانه‌های مختلفی، چون بلورسازی، چلواربافی، ماهوت بافی، اسلحه‌سازی، توپ‌ریزی و غیره.