چرا شیوخ و انقلابیون عرب در مقابل عادی‌سازی با صهیونیست‌ ها سکوت کرده‌اند؟

به گزارش روزپلاس، العبار طی سخنرانی در کنفرانس عادی‌سازی گفت: "بزرگ‌ترین لطیفه‌ای که به یک نفر( بدون ذکر نام) گفتم این است که :ما، قراردادهای تجاری منعقد نمی‌کنیم. من باید با مادر تو دیدار کنم و تو نیز با مادر من. آیا ما می‌توانیم این کار را انجام بدهیم؟ بنابراین من اصرار دارم خانواده‌ها بار دیگر متحد شوند. منظورم خانواده "اماراتی و اسرائیلی"!!.

آنچه العبار درباره "داماد" خانواده اماراتی از خانواده اسرائیلی و نیز یکی شدن این دو خانواده گفت، به شکل خطرناکی دیدگاه مقام‌های اماراتی را درباره عادی‌سازی با رژیم اسرائیل، که فراتر از مرزهای سیاسی، اقتصادی و علمی رفته است، نشان می‌دهد. همانطور که امارات در توجیه توافق ننگین عادی‌سازی، ادعا می‌کرد که هدف همکاری‌های سیاسی و اقتصادی و علمی است.

چنین رویکرد و دیدگاهی را مقام‌های امارات طی چند ماه اخیر عملا در واقعیت نیز مجسم ساختند مانند جشن‌ها یا عید "حنوکا" و قرار دادن شمعدان بزرگ یهودیان در مقابل ساختمان برج خلیفه در دبی، که در آن ده‌ها شهرک‌نشین صهیونیستی حضور داشتند و "ییشای لاپیدوت" خواننده اسرائیلی مراسمی را در نزدیکی شمعدان برگزار کرد و قرار است دیگر خواننده‌های اسرائیلی نیز مراسم‌های جشنی در دیگر شهرهای امارات برگزار کنند.

قابل توجه است که قرار دادن شمعدان یهودیان مقابل ساختمان برج خلیفه در دبی اقدامی بسیار مهم و خطرناک است؛ چرا که این شمعدان به یهودیان حق ساخت معبد ادعایی‌شان روی آوارهای مسجد الاقصی در قدس اشغالی را می‌دهد. یک تحلیلگر اماراتی درباره این جشن، در توییتر نوشته است: "امارات شمعدان را مقابل برج خلیفه قرار داد تا دلیلی بر مشارکت نمادین اعلی‌حضرت شیخ محمد بن زاید با دوستان اسرائیلی در حق‌شان جهت احداث معبد مقدس و پایتخت‌شان اورشلیم( قدس اشغالی) و بزرگداشت عید حنوکای یهودیان شود."

به نظر می‌رسد اسرائیلی‌ها که از ملت‌های مصر و اردن به رغم امضای توافقنامه‌های "صلح" دولت‌های قاهره و امارات با تل‌آویو، چیزی جز نفرت و کینه ندیده‌اند ولی اسرائیلی‌ها با استقبال گرم و صمیمی اماراتی‌ها مواجه شده‌اند به نحوی که روزنامه عبری‌زبان "یسرائیل هیوم" نوشته است: "دستگاه‌های امنیت داخلی و اطلاعاتی اسرائیل کار احداث مقرهایی برای خود را در امارات آغاز کرده‌اند تا طرح‌هایی برای مواجهه با عملیات تروریستی علیه اسرائیل در کشورهای خلیج‌فارس را تدوین کنند و عناصر محلی را برای این منظور آموزش دهند!!، و همچنین جبهه‌ای اماراتی، بحرینی و اسرائیلی را برای مواجهه با حزب‌الله و معرفی کردن آن به عنوان سازمانی تروریستی، تشکیل دهند."

امارات که ورود عرب‌ها و مسلمانان به این کشور را با محدودیت‌ها و دشواری‌هایی مواجه کرده، اقدام به لغو ویزا برای اسرائیلی‌هایی کرده است که یا قاتلند و یا قاچاقچی. کانال 12 تلویزیون اسرائیل روز یکشنبه در گزارشی اعلام کرد که "با اجرایی شدن توافقنامه عادی‌سازی میان اسرائیل و امارات، برخی مجرمان اسرائیلی که به اتهاماتی همچون قتل و قاچاق مواد مخدر تحت تعقی هستند، به دبی فرار می‌کنند."این گزارش می‌افزاید، سرکرده‌های سازمان‌های جنایی در اسرائیل که اکثر آنها از بخش‌های عربی هستند، اخیراً در دبی کار خود را آغاز کرده و در معاملات بین‌المللی مواد مخدر و همچنین خرید املاک و مستغلات در این کشور شرکت کرده‌اند و برخی از آنها با مجرمان یهودی مقیم امارات همکاری می‌کنند. این کانال به نقل از یک افسر ارشد پلیس اسرائیل که نام او را ذکر نکرده است توضیح می‌دهد، این افراد از طریق مأمورانی کار می‌کنند که آنها را به امارات فرستاده یا خود سفر کرده‌اند تا معاملات ده‌ها میلیون دلاری را منعقد کنند. وی افزود، این جنایتکاران تحت عنوان جعلی بازرگان به دبی سفر می‌کنند و از این طریق واقعیت جنایتکاری خود را پنهان می‌کنند. در اینجا صحبت از خرید املاک و مستغلات و مشارکت در پروژه‌های غذا و هتل و همچنین قاچاق کوکائین است. مجرمین همچنین از طریق نمایندگانی که دارند پولشویی نیز می‌کنند. این افسر پلیس تخمین زده است که ده‌ها جنایتکار اسرائیلی در حال حاضر در امارات هستند و تحت عنوان جعلی بازرگان، معاملات زیادی را با شرکت‌های مختلف منعقد می‌کنند.

این سوال مطرح می‌شود که شیوخ و انقلابیون ناتو ، که در عراق، سوریه، لیبی و یمن و... "جهاد کردند"، کجا هستند؟ این شیوخ و انقلابیون ناتو که کشورهای عربی را به آتش کشیده و مسلمان را در راستای اجرای فتواهای شیوخ ناتو به قتل رساندند، کجا هستند؟ چرا شیوخ‌های ناتو در برابر لشکرکشی صهیونیست‌ها به امارات، بحرین و عربستان سعودی سکوت کرده‌اند؟ چرا انقلابیون ناتو شعار "الله اکبر" را ضد این نفود صهیونیست‌ها به کشورهای عربی سر نمی‌دهند؟ شکی نیست که شیوخ ناتو و انقلابیون ناتو عروسک‌های دست آمریکا و اسرائیل هستند و تحولات سوریه انقلاب نبوده، تحولات یمن نیز در تلاش برای بازگردان مشروعیت به آن اتفاق نیفاده و جنگ لیبی نیز برای نجات آن از دیکتاتور به وقوع نپیوست بلکه جنگ‌هایی بودند که شیوخ انقلابی ناتو به خاطر دلخوشی اسرائیل آنها را شعله‌ور کردند؛ اسرائیلی که تنها هدفش نابودی جوامع عربی است.