خط و نشان سرمربی استرالیا برای ایران

سرمربی استرالیا در مصاحبه‌ای از علاقه‌اش برای دیدار با ایران و انتقام بازی تاریخی دو تیم در سال ۱۹۹۷ صحبت کرد.

کد خبر: ۲۰۲۹۰۷

تاریخ انتشار:۳۰ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۳:۴۰ - 20 June 2021

به گزارش روزپلاس؛ بازی ایران و استرالیا دیداری است که هیچ‌گاه از حافظه فوتبالی ایران پاک نخواهد شد. شاید در ابتدا به نظر برسد که این ماندگاری تاریخی فقط در میان ایرانی‌ها باشد. صحبت‌های سرمربی فعلی استرالیا، اما نشان می‌دهد که آن‌ها هم به اندازه ما از آن بازی تاریخی خاطره دارند و فقط نوع خاطره‌شان تفاوت دارد؛ خاطراتی تلخ. سرمربی فعلی استرالیا یعنی گراهام آرنولد شاید این تلخی را بیش از بقیه هم‌تیمی‌هایش احساس کرده باشد.

او در آن زمان بازیکن استرالیا بود و در بازی با ایران در هشتم آذر ۱۳۷۶ در ۱۵ دقیقه پایانی برای آخرین بار پیراهن تیم ملی کشورش را پوشید تا شاید بتواند با حضورش در میدان تغییری ایجاد کند. تعویضی که فایده نداشت و آرنولد خداحافظی تلخی با از فوتبال داشت.

او جیمی جامپی که خودش با لفظ «روانی» از او نام می‌برد را یکی از دلایل اصلی باخت تیمش می‌داند. بازیکن سابق تیم ملی استرالیا از سال ۲۰۰۰ سمت‌های مختلفی روی نیمکت این تیم حضور داشته و در تمام این سال‌ها در انتظار دیداری با ایران بوده تا آن خاطره تلخ را با یک اتفاق شیرین جایگزین کند. فرصتی که تا به حال دست داده و حالا زمانی که خودش سرمربی کانگوروهاست، شاید بتواند این فرصت را به دست بیاورد.

او در مورد خاطراتش از آن بازی می‌گوید: «شگفت‌آور است که بسیاری از مردم درخصوص دیدار دو تیم در سال ۱۹۹۷ صحبت می‌کنند. من همه بازیکنان را در زمین به یاد می‌آورم و واقعاً یک شکست را پشت سر گذاشتیم.

زمانی که ۲ بر صفر جلو بودیم باید جلو می‌آمدیم، اما از لحاظ ذهنی افت کردیم و حریف بازی را به تساوی رساند. دیدن تری ونبلز (سرمربی استرالیا در آن بازی) پس از بازی و شرایطی که داشت ویرانگر بود. او می‌گفت این ناعادلانه‌ترین نتیجه‌ای بود که در عمر خود تجربه کرده و اتفاقی ناراحت‌کننده برای پایان بازی‌های ملی‌اش بود».

آرنولد توانست با غلبه بر کویت، تایوان، نپال و اردن، استرالیا را با اقتدار و بدون از دست دادن امتیاز از مرحله اول مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر عبور دهد و حالا در انتظار قرعه مرحله بعدی باشد. قرعه‌ای که دوست دارد نام ایران در میان آن‌ها باشد: «بگذارید با ایران بازی کنیم.

خاطره بازی قبلی همیشه وجود دارد و می‌خواهم آن را جبران کنم. این آخرین دیدار ملی بود که به توپ ضربه زدم و بلافاصله از میادین ملی خداحافظی کردم. در هر جایی با ایران بازی می‌کنیم و این مرا آزار نمی‌دهد. ما به زمین می‌رویم و انتظار پیروزی در هر مسابقه را داریم. مهم نیست با چه تیمی بازی کنیم. با روش خودمان و با انرژی فراوان بازی می‌کنیم و اصول ما ثابت مانده است».