دیپلماسی و مقاومت » عمومی

عملیات «اعصار الیمن»؛ تیری که چهار نشان را با هم زد

پس از عملیات اخیر ارتش یمن علیه ابوظبی در پی اقدامات تنش‌زای امارات در جنوب یمن، کارشناسان بر این باورند که یمنی‌ها با این عملیات با یک تیر چهار نشان زده‌اند.

کد خبر: ۲۳۶۲۳۳

تاریخ انتشار:۲۹ دی ۱۴۰۰ - ۲۲:۳۸ - 19 January 2022

به گزارش روزپلاس، پیامدهای عملیات اخیر ارتش یمن علیه ابوظبی تنها محدود به امارات نبوده بلکه تبعات آن طرف‌های دیگری نیز درگیر خود کرده است.

پایگاه خبری شبکه «المیادین»، عصر امروز (چهارشنبه)، در گزارشی به این مسئله پرداخت و نوشت: «درست است که به دنبال پیوستن امارات به متجاوزان، یمنی‌ها با پهپادها، موشک‌های بالستیک و کروز، طیف گسترده‌ای از مواضع حیاتی امارات را هدف قرار دادند و عملیات "اعصار الیمن" (طوفان یمن) را به اجرا درآوردند؛ اما پس از مدت زمان کوتاهی از اجرای این عملیات -به‌ویژه پس از آن که فریاد بسیاری از کشورهای منطقه و غربی‌ها به آسمان برخاست- مشخص شد که این عملیات تأثیر و پیامدهایی چندگانه در بر داشته است. با توجه به این قول معروف "با یک تیر دو نشان زده شد"، مشخص شده است که این تیر این بار به چند نشان برخورد کرده است».

المیادین اضافه کرد: «نشان اول بی‌شک همان هدف طبیعی یا به عبارتی امارات است؛ اماراتی که سعی کرد همه را فریب دهد و بگوید که از تجاوز به یمن دست برداشته است؛ البته این خروج امارات از یمن در پی خسارت‌هایی که این کشور در جریان درگیری‌های میدانی مستقیم در داخل خاک یمن متحمل آن شد، عملا و تا حدی، پیشتر رخ داده بود؛ به‌طور مشخص در پایگاه های زمینی این کشور در "صافر مأرب" و در "العند لحج" یا در پایگاه‌های دریایی این کشور در "المخا" و "عدن" یا زمانی که امارات با شریک اول خود یعنی عربستان سعودی در تجاوز [به یمن] در نبرد تاریخی "الحدیده" شکست خورد».

در ادامه این گزارش آمده است: «اما بعدها و [همچنین] به تازگی مشخص شد که امارات کماکان [در تجاوز به یمن] دست دارد. زیرا این مداخله به‌روشنی، در سطوحی بالاتر از مداخلات پیشین این کشور، به شکلی آزاردهنده، کاملا عینی و با تأثیری بسزا نمایان شد. نبرد اخیر در استان شبوه و جنوب مأرب نشان داد که امارات مستقیم و با افسران و سربازان خود پا به میدان نبرد گذاشته است و این افراد در شهرستان‌های استان همجوار مأرب یعنی شبوه (شهرستان‌های عسیلان، عین و حریب) به شکلی وحشیانه در حال مبارزه هستند؛ چنان که گویی این افراد برخی مناطق امارات را آزاد می‌کردند. از سوی دیگر، آن‌ها پس از آنکه جنگ در استان مأرب و پیامدهای احتمالی آزادسازی این استان به دست ارتش و کمیته‌های مردمی یمن به وحشت افتادند، در این نبرد تفاوتی با مزدوردان سعودی نداشتند و دستورات آن‌ها را اجرا می‌کردند. آزادسازی مأرب یک ضربه فنی برای تمام اعضای ائتلاف [سعودی] بود و درست همین جا بود که ریاض با تمام قدرت -و البته با کمک‌ها و حمایت آمریکا- برای کاهش فشارهای ارتش و کمیته‌های مردمی یمن در مأرب، یگان‌های زمینی و هوایی امارات را وارد عمل کرد».

نشان دومی که تیر یمنی‌ها به آن اصابت کرد، تل‌آویو بود. المیادین در این خصوص نوشت: «درست است که عملیات در خاک امارات و علیه تأسیسات این کشور میان دبی و ابوظبی صورت گرفت؛ اما پیامدهای این عملیات -چه بسا بیش از پیامدهایی که برای امارات به دنبال داشت- اسرائیل را به لزره درآورد».

تبعات این عملیات برای تل‌آویو را این‌گونه می‌توان دسته‌بندی کرد:

ابتدا: موفق بودن عملیات ویژه صنعاء در ابوظبی که در فاصله‌ای بیش از ۱۲۰۰ کیلومتر از یمن انجام شد، ترس و نگرانی شدید تل‌آویو را به دنبال داشت؛ ترسی که از یک احتمال قریب‌الوقوع حکایت دارد و آن، انجام حمله‌ای مشابه از سوی یمنی‌ها به مناطق جنوبی فلسطین اشغالی از ایلات تا نقب و شاید دورتر از آن به سمت مناطق غربی باشد؛ به‌ویژه آنکه تل‌آویو با توانمندی‌های نظامی، فناوری و اطلاعاتی، بسیار بهتر از امارات می‌داند که پدافند هوایی امارات، آمریکایی و چه‌بسا اسرائیلی است و عملکرد و امکانات آن با سامانه‌های این رژیم تفاوتی ندارد؛ همان سامانه‌های دفاعی که تل‌آویو برای محافظت از آسمان و سواحل فلسطین اشغالی در برابر موشک‌ها و پهپادها آن‌‌ها را در جای جای فلسطین مستقر کرده است. عملیات اعصار الیمن باعث می‌شود که تل‌آویو بیش از آنکه به فکر محافظت از کشورهای حاشیه خلیج [فارس] باشد، به فکر راه‌حل مناسبی برای محافظت از خود بیفتد.

دوم: عملیات اعصار الیمن که ابوظبی و دبی را هدف قرار داد، امید اسرائیل به امارات به عنوان نقطه اتکای راهبردی این رژیم در خلیج فارس برای مواجهه با ایران را نقش بر آب کرد؛ اماراتی که تل‌آویو می‌خواست عرصه‌ای برای طرح‌های اطلاعاتی، امنیتی و نظامی‌اش باشد و از این راه، آن بُعدی را که برای محافظت از امنیتش -آن طور که ادعا می‌کند- و توسعه تجارت با این‌کشور ثروتمندنشین ضروری می‌دانست، توسعه دهد.

المیادین افزود که با این حساب، می‌توان پیامدهای مهم عملیات صنعاء علیه تل‌آویو را برآورد کرد. این رژیم از امروز به بعد دیگر برای ایجاد نقاط امنیتی، اطلاعاتی، نظامی و حتی سیاسی یا دیپلماتیک و تجاری در امنیت نخواهد بود و بی‌شک هدف حملات هوایی و دست‌کم موشکی یمنی‌ها قرار خواهد گرفت؛ به‌ویژه آنکه این رژیم اکنون به خوبی قدرت اطلاعاتی و نظامی یمنی‌ها در انتخاب دقیق اهداف و حمله موثر به آن‌ها را لمس کرده است.

در ادامه آمده است نشان سومی که در حمله یمنی‌ها هدف قرار گرفت، طبیعتا عربستان سعودی است، زیرا این کشور روزی فکر می‌کرد که بتواند برای مقابله با پهپادها و موشک‌های یمنی راه‌حل یا شیوه‌ای بیابد. چه‌بسا عربستان سعودی بر این باور بود که شاید امارات بتواند در کنار آمریکایی‌ها در این زمینه نقشی ایفا کند و از‌این‌رو به هر نحوی که شده، ریاض از این امر به نفع خود استفاده کند؛ اما عربستان سعودی اکنون دریافته است که امارات نیز وضعیتی همچون این کشور دارد و آمریکا امارات را نیز فراموش کرده است.

المیادین در ادامه اضافه کرد که پیامد دوم این حمله برای عربستان سعودی این است که سریال عادی‌سازی روابط میان تل‌آویو و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس از بین خواهد رفت زیرا تل‌آویو باتوجه به ناکامی ابوظبی در دفع حمله صنعاء ناگزیر به بازنگری سیاست‌هایش درباره عادی‌سازی روابط با کشورهای حاشیه خلیج فارس خواهد بود یا به عبارتی این کشورها در آینده قادر به حافظت از حضور تل‌آویو در خاک خود نخواهند بود.

در پایان این گزارش آمده است که آمریکا نشان چهارمی است که تیر یمنی‌ها به آن برخورد کرده است چراکه این کشور از هفت سال پیش تاکنون در رأس تجاوز به یمن قرار داشته و عملیات‌های ائتلاف علیه یمنی‌ها با نظارت واشنگتن صورت می‌گرفته است از‌این‌رو طبیعتا آمریکا نیز خشنود نیست؛ اما نه به این علت که پهپادها و موشک‌های یمنی، امارات را هدف قرار داده‌اند، چراکه این مسئله به نفع خود آمریکاست و این کشور خواهد توانست دست‌کم برای فروش سامانه‌های پدافند هوایی پیشرفته مثل سامانه «تاد» و دیگر سامانه‌های گران‌قیمت با اماراتی‌ها معامله‌های بزرگی منقعد کند یا حداقل امارات بیش از پیش به سیاست‌های آمریکا تکیه خواهد کرد.