عباس (ع)، الگوی کار تشکیلاتی

حسین (ع) برای گفتمان سازی و تشکیلات سازی به عباس و حبیب نیاز داشت چه آنکه این دو بزرگوار از ابتدای شروع نهضت او فعالانه به یارگیری، مباحثه ،مذاکره، تبلیغ و هر انچه در هر لحظه عمل درست و به هنگام بود ، پرداخته و خیمه این دو ،مامن و محل اجتماع و تواصی یاران حضرت ثارالله (ع) بود.

کد خبر: ۲۶۱۶۰۶

تاریخ انتشار:۱۶ مرداد ۱۴۰۱ - ۲۱:۱۰ - 07 August 2022

به گزارش روزپلاس، دکتر مجید احمدی، مدیرکل فرهنگی معاونت فرهنگی دانشجویی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی در یادداشتی نوشت: راستی عباس (ع) که بود که کسی مثل حسین ابن علی (ع) همو، که همه عالم از مُلک و مَلکوت به وجودش محتاجند ، به وجود او محتاج بود؟ " یا اَخی، انتَ صاحبُ لِوائی، و اذا مَضَیتَ تَفرقَ عَسکری " " ....اگر تو بروی سپاه من از هم خواهد پاشید" .

قمر بنی هاشم ع چه جایگاهی در منظومه اندیشه و عمل #ابا_عبدالله ع داشت که با شهادتش فرمود "اِنکَسَر ظَهری"؟ جز آن که عباس یک شخص نبود ،او به مثابه یک نقش بود از این رو حدیث انکسارِ حسین روضه تشکیلاتی بود؛ برای عاشورا شناسان ؛

و بیان این حقیقت که اگر حسین هم باشی باز به عباس ها برای پیشبرد مسیرت محتاجی ، و بی عباس های پای کار و بصیر ،هم سازمان حسینی دچار تشتت میشود و هم کمر رهبر استوار آن میشکند؛

این سنت، همیشه در تکرار است:

" حسین (ع) نمی تواند نقش عباس را ایفا کند، نه عباس که نقش حبیب را ،

که آن ذبیح الله پاس پیکر حبیب ابن مظاهر نیز قامتش خم شد : "لَمّا وَقَعَ حَبیب علی الاَرض ؛بانَ الانکسار..."

آدم تشکیلاتی یعنی آن کسی که در راه وَلّی ، هر چه می‌تواند انجام دهد و کار را به کسی دیگر وانگذارد :

" اَشهدُ اَنَّک لَم تَهِن و لَم تَنکُل ..." "[یا عباس] شهادت میدهم که تو در راه نصرت سیدالشهداء (ع) هیچ سستی نکردی و کار به کسی واگذار نکردی.