پاسخ میرسلیم به سوالی درباره نوع تعامل با مخالفان دولت

سید مصطفی میرسلیم با بیان اینکه همه دولت های بعد از پیروزی انقلاب برای خدمت به کشور کوشش کرده‌اند گفت:‌ دولت‌ها در حد توانشان موفقیت‌هایی به دست آورده‌اند.

کد خبر: ۳۵۷۶۲

تاریخ انتشار:۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۷:۱۵ - 05 May 2017

به گزارش روز پلاس، سید مصطفی میرسلیم در ادامه مناظره دوم انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در پاسخ به این سوال که «با توجه به ضرورت حفظ وحدت ملی و انسجام اجتماعی چه تعاملی با احزاب و جریانات منتقد خود خواهید داشت و چقدر دولت شما از انتقاد و رشد تضارب آرا استقبال می‌کند؟» اظهار کرد: هر کدام از این نامزدها در چارچوب مسولیت‌های خود موفقیت‌هایی داشته اند اما اینجا بحث ما انتقاد است.

وی ادامه داد: هیچ دولتی نمی‌تواند موفق بشود مگر اینکه انتقاد اقلیت و احزاب را بپذیرد. انتقاد تشکل های علمی، هنری و فرهنگی را بپذیرد. این راه پیشرفت است و بدون انتقاد پیشرفت حاصل نمی شود.

میرسلیم همچنین تصریح کرد: این انتقاد پذیری در دولت یازدهم به شکل بسیار کمی وجود داشته است. نتیجه‌اش این عبارت بوده که از سوی دولت مطرح شده. عبارتی مثل غیر انسان، تخریب‌گر، بزدل، ترسو، به جهنم، تندرو، عصر حجری، متوهم، بی شناسنامه، ‌کم سواد و ... این تعبیرها، تعبیرهایی نیست که در جمهوری اسلامی ایران جای خودش را باز کند و اجازه بدهد نواقص برطرف شود.

وی ادامه داد: وقتی چنین شرایطی پیش آید دیگر یک منتقد جرأت نمی‌کند وارد صحنه شود، جلو آید و پیشنهادی ارائه دهد. باید راهی ایجاد شود که امکان انتقاد سازنده و مشوقانه آماده شود و ما به کرات پیشنهادهای خود را در حزب موتلفه مطرح کرده‌ایم و خود من شخصاً بارها به آقای روحانی و جهانگیری پیشنهادی داده‌ام اما به آن پیشنهادها اعتنا و توجهی نشد.

میرسلیم افزود: چرا از پیشنهادات سازنده و از دلسوزی‌های که از طرف احزاب و سازمان‌های مردم نهاد و علمی به دولت داده می‌شود استفاده‌ای نمی‌شود؟

این کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری با اشاره به دوران دولت اصلاحات و شرایط نقدپذیری دولت در آن دوره اظهار کرد: من به یاد دارم که در دوران دولت آقای خاتمی که آقای عارف معاون اول بود پیشنهادی را به دولت ارائه کردم. پیشنهاد من مورد بررسی قرار گرفت و تصویب و آماده ابلاغ شد و این تنها موردی بود که ما شاهد بودیم یک دولت به پیشنهاد یک حزب توجه می‌کند. این راه درست برای ایجاد تعامل میان احزاب و دولت است تا آنان نیز درحل مشکلات کشور مشارکت داشته باشند و اگر غیر از این باشد نمی‌توان نقشی برای احزاب در اداره کشور قایل بود.

ایسنا