مرتضی مکی کارشناس بین الملل در گفت و گو با
روزپلاس، درباره ارائه پیش‌نویس قطعنامه‌ای فرانسه و انگلیس برای امنیت کابل به سازمان ملل متحد گفت: با توجه به انفجارهای متعددی که در کابل و فرودگاه این کشور صورت گرفت بیش از 200 نفر کشته و زخمی به جا گذاشت همین حادثه باعث موج انتقادات فراوانی به امریکا به خصوص جو بایدن وارد شد که این اقدام و حادثه تاسف آور نتیجه تعجیل و بی تفاوتی دولت بایدن به وضعیت افغانی های تجمع کرده در فرودگاه کابل است.
وی ادامه داد: پیش بینی می شد با توجه به سقوط سریع شهرهای افغانستان و پیشروی طالبان همه قالب ها در یک جرگه و یک گروه نمی گنجد و گروه های مختلفی از طالبان هستند ضمن اینکه گروه داعشی و تکفیری ها ماه ها پیش فعالیت خود را در افغانستان آغاز کردند و منتظر بودن پس از سقوط طالبان درگیر فضای کار و فعالیت در افغانستان شوند. گروه داعش با شاخه خراسان اولین اقدام و انفجار در کابل را انجام داد و حضور و نفوذ خود را در افغانستان اعلام کرد.
او بیان کرد: با توجه به اینکه امریکایی ها خروج امنی را برای نیروهای خود و هم افغانی هایی که دنبال مهاجرت از افغانستان بودند، فراهم کنند فرانسه و انگلیس بعنوان دو عضو جدید و کشورهایی که قبلاً در افغانستان حضور نظامی داشتند، ابتکار عمل را در دست گرفتند تا هم واکنشی به حادثه فرودگاه کابل بدهند و هم نقش موثرتری را برای امنیت خروج دیگر اتباع غربی از کابل و افغانی هایی که به هر صورت با نیروهای غربی همکاری داشتند و دنبال مهاجرت از افغانستان هستند، فراهم کنند.
مکی افزود: کشورهایی هستند که بعنوان کنشگری فعال در افغانستان حضور دارند و نمی خواهند بعد از خروج امریکا از افغانستان ابتکار عمل و روند انتقال قدرت افغانستان به گونه ای نباشد که آنها نسبت به تحولات افغانستان بی تفاوت باشند. تبعات سقوط دولت اشرف غنی متوجه دولتهای اروپایی است و مهم ترین تبعات آن می تواند سیل مهاجرین افغانی باشد که به سمت کشورهای اروپایی مهاجرت می کنند. به هر حال پاکستان و ایران ظرفیت برای پذیرش مهاجرین افغانی را تکمیل کردند و اکثر مهاجرین افغانی علاقه مند هستند به کشورهای اروپایی مهاجرت کنند. به همین دلیل فرانسه و انگلیس در تلاش هستند بعنوان کنشگر فعال در افغانستان عمل کنند و ابتکار عمل را در دست بگیرند.
این تحلیلگر اظهار کرد: قطعاً افغانستان جایی نیست که فرانسه و انگلیس بتوانند در آنجا از نظر حضور نظامی موثر عمل کنند. فشار افکار عمومی در اروپا بسیار بیشتر از فشار افکار عمومی امریکا به دولت آن است. کشورهایی همچون فرانسه و آلمان و غیره سال ها پیش از افغانستان تحت فشار افکار عمومی کشور خود خارج شدند. انها می خواهند تمام ظرفیت خود را در شورای امنیت سازمان ملل و نهادهای غربی و پیمان ناتو و به عنوان یک قدرت مهم اروپایی نقش اثرگذاری در تحولات منطقه بخصوص افغانستان داشته باشند.