به گزارش روزپلاس، 3حالتی که اطرافیان، از حالات درونگرایان گیج می شوند:
1. سکوت استرس زای درونگرایان
بسیاری از افراد درونگرا مستعد نمایش حالات چهره مبهم هستند. بازخورد بصری مرموزی دارند. این غیر معمول نیست که افراد درونگرا بین افکار و احساسات خود و آنچه که دیگران در محیط از آنها برداشت میکنند، دچار ناهماهنگی می شوند. حداقل، درونگراها به خوبی با سکوت خود آشنا هستند. ساکت تر بودن آنها البته ممکن است باعث افزایش اضطراب دیگران شود.
2. اسارت در مکالمه
درونگراها اغلب عاشق چت کردن بعد از جلسات نیستند. آنها مخفیانه سعی میکنند از مکالمه فرار کند. بسیاری از افراد درونگرا به خوبی با این احساس که به صورت مکالمه گروگان گرفته می شوند آشنا هستند. طرف مقابل احتمالاً نمیداند که اسیر گرفته است. در این میان است که درونگراها تحمل میکنند.
3. تفکر زیاد قبل از صحبت کردن
به بسیاری از افراد درونگرا اطمینان داده شده است: «خیالت راحت، تو درونگرا نیستی. تو واقعاً خوب ارتباط برقرار می کنی!» افراد درونگرا از خود در برابر اتلاف انرژی روانی بیش از حد ناشی از تعامل اجتماعی محافظت می کنند، اما همچنان به روابط اجتماعی و احساس تعلق نیز نیاز دارند.
درونگراها به خصوص در بیان کلامی کمبودی ندارند و لزوماً از صحبت کردن متنفر نیستند. بسیاری از افراد درونگرا عاشق ارتباطات بین فردی هستند. بسیاری نیز عمدتاً گفتگوی یک به یک یا در مورد موضوعاتی را که زمان کافی برای انعکاس خصوصی برای آنها داشته اند، ترجیح می دهند.
درونگراها متفاوت از برونگراها فکر می کنند. و تمایل به برقراری ارتباط متفاوت دارند. به عنوان مثال، افراد درونگرا از صحبت های کوچک اجتناب می کنند، معمولاً قبل از اینکه بتوانند به خوبی صحبت کنند، باید به آن فکر کنند. آنها بیشتر گوش میدهند تا صحبت کنند، و سکوتشان ممکن است با بیعلاقگی یا بدتر اشتباه گرفته شود.
در مجموع
کارل یونگ رفتار برونگراها را به عنوان انرژی روانی که به بیرون هدایت می شود رمزگشایی کرد. در واقع، یونگ گفت که برای افراد برونگرا، دنیای دیگران یک جذابیت پایان ناپذیر است و آنها را وسوسه می کند که هرگز به دنبال چیز دیگری نباشند. جذابیت های درونگراها حول محور فعالیت هایی است که در ذهن آنها انجام می شود. این امر دنیای بیرونی را مستثنی نمیکند، اما آن را در ترتیب متفاوتی از عملیات قرار میدهد.