به گزارش روزپلاس؛ در فلسفه ذهن مدرن، کلمه اعتقاد برای حالتی اطلاق می‌گردد که ما چیزی را راست و درست می‌دانیم.
عقاید بسیار قوی تر و مستحکم تر از باورها می باشند. چون شخص احساسات نیرومندی را به اعتقاداتش مرتبط می کند.
شخصی که به موضوعی اعتقاد دارد، نه تنها نسبت به آن احساس اطمینان می کند بلکه اگر اعتقادش زیر سوال برود عصبانی می شود.
چنین شخصی تمایل ندارد منابعش حتی برای لحظه ای زیر سوال بروند. آن ها معمولا در مقابل اطلاعات جدید مقاومت می کنند و حتی آزرده خاطر می شوند.
در حقیقت شخص معتقد چنان شور و شوقی نسبت به باورهای خود دارد که حتی حاضر است به خاطر عقایدش دست به هر عملی بزند؛ حتی اگر عملش مورد تایید همگان نباشد و مضحکه دیگران شود. حتی اگر کارهایش مورد تایید همگان نباشد و مضحکه دیگران شوند.
اعتقاد با شور و شوقی که در ما ایجاد می کند، نیروبخش است چون موجب می شود وارد عمل شویم. طبق گزارشات دکتر رابرت پی ایبلسون، استاد روان شناسی ، باورها همانند دارایی ما هستند و اعتقادات دارایی های ارزشمندتری هستند که فرد را بر آن می دارند تا با شور و شوق زیادی در جهت اهداف، پروژه ها، آرزوها و خواسته هایش گام بردارد تا به رشد و موفقیت در زندگی دست پیدا کند.
بهترین کاری که می توانید انجام دهید تا در هر زمینه ای از زندگی پیشرفت کنید این است که باورتان را به سطح اعتقاد برسانید. به خاطر داشته باشید که اعتقاد می تواند شما را به حرکت وادارد.
حال با وجود تمام این مسائل مهم، اگر سیاست یک مجموعه، جامعه کوچک یا بزرگی، له کردن و کنار زدن اعتقادات مشترک تعداد زیادی از افراد باشد، درواقع هویت و شخصیت این افراد را مورد حمله قرار داده است و موجب عصبانی شدن این افراد میشود. خصوصا اگر این اعتقادات، دینی باشند و منبع اصیل و حساس تری داشته باشند.
تمسخر، نادیده گرفتن و عدم اجازه برای ظهور و بروز این اعتقادات، از جمله این سیاست های غلط و آسیب زا میباشد.