هنر روز/

«صبحانه با زرافه‌ها» و تصویرش از جامعه امروز ایران/ تقابل فرهنگ رسمی و فرهنگ غیررسمی

آخرین ساخته سینمایی سروش صحت در ادامه همان جهان بینی خیام وارش که پخته ترین و کامل ترین اثر اوست، دقیقا همان فیلمی ست که جایش در سینمای ما خالی ست.

کد خبر: ۲۹۱۸۵۳

تاریخ انتشار:۱۹ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۲:۱۶ - 08 February 2024

«صبحانه با زرافه‌ها» و تصویرش از جامعه امروز ایران/ تقابل فرهنگ رسمی و فرهنگ غیررسمی

‌‎

‌‎به گزارش صفحه «هنر روز» روزپلاس، امیرعباس صباغ در یادداشتی نوشت: آخرین ساخته سینمایی سروش صحت در ادامه همان جهان بینی خیام وارش که پخته ترین و کامل ترین اثر اوست، دقیقا همان فیلمی ست که جایش در سینمای ما خالی ست، ترکیبی دل انگیز از کمدی و فانتزی با فضاسازی قابل توجه و دیالوگ نویسی موجز و ظریف، که از هیچ، موقعیت های درخشانی خلق می کند. نسخه ای تماما سینمایی از دو بیتی های خیام در رهایی از جهانی پیچیده و سرسام آور.

‌‎سه دوست به نیت حضور در جشن عروسی رفیق خود به خیال رفتن به جشنی پر از رقص و آواز و عیش و نوش و تدارک همه ملزومات راهی می شوند اما وقتی می رسند آنچه می بینند با چیزی که در سر داشتند زمین تا آسمان متفاوت است و آنها عملا در مجلسی کاملا رسمی حضور دارند که برای چند دقیقه هم قابل تحمل نیست و قصه از همین جا آغاز می شود و اساسِ فیلم در تقابل میان این فضای دوگانه (یعنی آنچه انها می خواهند و آنچه در واقعیت با آن مواجه اند) که در نگاهی تعمیم یافته می‌تواند تفاوت میان فرهنگ رسمی و غیررسمی باشد، پایه‌ریزی شده و جهان پست مدرن فیلم حول همین محور شکل می گیرد. مخاطب از اینجا به بعد با اثری بشدت معنازدایی شده رو به روست که برگ برنده و وجه ممیزه آن در مقایسه با دیگر نمونه های وطنی این جنس سینما و آثار پیشین فیلمسازش، قدرت کارگردان در باورپذیرکردن و برقراری ارتباط میان تماشاگر و روابط حاکم میان شخصیت‌های فیلمنامه است. ریسکی بزرگ و جسورانه که عدم توفیق اش می توانست کل فیلم را بر باد دهد.

‌‎در میان کمدی های پرفروش و آشنای این سالها که از نگاه هنری اغلب آثاری متوسط رو به پائین بوده اند، ساخت چنین فیلمی که به لحاظ فنی و ساختاری جزو بهترین آثار امسال است، یک حسن دیگر هم دارد و آن هم پیشنهادی‌ست که فیلم برای مخاطب خود دارد و به مانند دیگر آثار صحت (در بهترین فرم خود) چیزی نیست جز تلاش برای جستجوی لحظات ناب حضور ! جایی که انسان از زمان می گریزد و بی اعتنا به آینده ای که هیچ قطعیتی در آن نیست به آگاهی می‌رسد و شخصیت های اصلی فیلم بقدری نسبت به جهان پیرامون خود بی تفاوت هستند که حتی مرگ هم نه تنها خللی در جهان بینی آنها وارد نمی کند. خلق چنین معنایی در جهانی تماما معنازدایی شده همه آن چیزهایی ست که «صبحانه با زرافه ها» را تبدیل به فیلمی برای جامعه امروز ایرانی کرده که همه آنچه از یک اثر سینمایی استاندارد انتظار داریم را در خود دارد هم به لحاظ هنری و هم به لحاظ ارتباط با جامعه و مخاطب خود.