به گزارش روزپلاس، حمید رسایی نماینده‌ای که پس از چند دوره رد صلاحیت و رای نیاوردن، بار دیگر به مجلس راه یافته، با اظهارات حاشیه‌ساز خود درباره ابلاغ نشدن قانون عفاف و حجاب جنجال‌آفرین شده.
او تلاش دارد مسئولیت تأخیر در ابلاغ قانون حجاب که اشکالات زیادی به آن وارد شده و لازم به اصلاح دارد را به رئیس مجلس نسبت دهد و مکرر تصمیم ابلاغ را متوجه رئیس مجلس می‌سازد، در حالی که محمود نبویان، عضو دیگر مجلس، تأکید کرده شورای عالی امنیت ملی اجرای این قانون را به تعویق انداخته است.
نبویان تصریح کرده که اساسا رئیس مجلس به تنهایی نمی‌تواند مانع اجرای قانونی شود که به تصویب مجلس و تأیید شورای نگهبان رسیده است. حال این پرسش مطرح می‌شود: آیا رسایی از این موضوع بی‌اطلاع است یا آگاهانه به انتقاد از قالیباف می‌پردازد؟
اگر رسایی مطلع نبوده، اکنون باید بابت اظهارات خلاف واقع خود عذرخواهی کند. اما اگر با علم به حقیقت چنین ادعایی را مطرح کرده، این رفتار نه‌تنها از یک نماینده مجلس، بلکه حتی از یک انسان آزاداندیش نیز پذیرفتنی نیست.
برخی نمایندگانی حضور خود را مدیون مشارکت حداقلی در انتخابات می‌دانند، به نظر می‌رسد برای حفظ پایگاه حداقلی رأی خود به هر وسیله‌ای متوسل می‌شوند؛ حتی به قیمت وارونه نشان دادن واقعیت‌ها. طبیعی است عدم ابلاغ قانون حجاب که اتفاقا ایرادات زیادی دارد و لازم است اصلاح شود، انتقادات قشری از جامعه را به همراه داشته باشد، اما آیا باید با استفاده از این نارضایتی به دروغ و یا پوشاندن حقیقت، شخصی خاص را سیبل کرده و تخریب کرد؟
قطعا فرض برآن است که رسایی اطلاعات کافی نداشته و از قالیباف عذرخواهی خواهد کرد و رفتاری غیر از این از فردی که لباس دین بر تن دارد، جای تأمل بسیار دارد.