گناه کبیره ای که نام یک سوره قرآن است

زشتی گناه تهمت آنقدر زیاد است که خداوند نام آن را بر روی سوره ای گذاشته است .

کد خبر: ۴۲۲۳۳

تاریخ انتشار:۱۹ تير ۱۳۹۶ - ۱۰:۳۰ - 10 July 2017

به گزارش روزپلاس به نقل از باشگاه خبرنگاران، حجت الاسلام سید جلال موسویان در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درخصوص مذمت تهمت گفت: اما مساله ای که آنقدر اهمیت داشته باشد که خداوند نام آن را بر روی سوره ای بگذارد نداریم.یکی از پرآسیب ترین مسائل اخلاقی مسئله تهمت است و آنقدر آسیب و خطر دارد که خداوند در قرآن شریف یک سوره به این مساله اختصاص داده و حتی اسم سوره هم همان است. خداوند در سوره همزه می فرماید: «وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ واى بر هر بدگوى عيب جويى» در مورد بعضی گناهان آیات متعددی داریم اما مساله ای که آنقدر اهمیت داشته باشد که خداوند نام آن را بر روی سوره ای بگذارد نداریم.

وی افزود: همزه یعنی تهمت و تهمت یعنی چیزی را که بر شخص روا نیست، در مورد او بگوییم یا در مورد او فکر کنیم. حتی اجازه اینکه تهمت بزنیم یا فکر بد داشته باشیم هم نداریم. آیه ای هم برای این موضوع در سوره حجرات داریم: « يا أيها الذين آمنوا اجتنبوا كثيرا من الظن إن بعض الظن إثم . اى كـسانى كه ايمان آورده ايد! از بسيارى گمانها اجتناب كنيد كه بعضى از گمانها گـنـاه اسـت.» شما مومنین حق ندارید در مورد دیگران فکر بد کنید.

این کارشناس مذهبی درخصوص لزوم قرار نگرفتن در مظان اتهام بیان کرد: اما در مورد بعضی رفتار ها و اعمال باید آنقدر دقت کنیم که خودمان را در مظان اتهام قرار ندهیم. نقل شده که زمانی رسول خدا با هسرش در جلو درب منزل صحبت می کردند که یکی از صحابه از آنجا گذشت. حضرت او را صدا کردند و گفتند: این خانمی که با او صحبت می کنم همسرم است. شخص گفت من در مورد شما فکر بدی نکردم. حضرت فرمودند: ترسیدم که جلوتر بروی و من را متهم کنی و برای پیشگیری از تاثیر شیطان این را گفتم.

حجت الاسلام موسویان در پایان تصریح کرد: رسول خدا(ص) می فرماید:« اتقوا من مواضع التهم یعنی از جاهایی که ممکن است به شما تهمت و افترا بزنند، دوری کنید. »

روایت ها در مورد این مساله و حسن ظن رفتاری صحیح زیاد است.امیر المومنین حضرت علی(ع) می فرماید: مساله تهمت مساله ای است که دین انسان و شرافت انسان را از بین می برد.

امام صادق(ع) می فرماید اگر مومنی جایی رفت که فسق و فجور انجام می دادند، به عنوان مومن موظف است هفتاد دلیل بیاورد که آن شخص آنجا مرتکب گناه شده است. یعنی باید رفتار مومن را پیش خود توجیه کنیم و گمان بد به او نبریم.