رمز موفقیت کسانی که کم درس می‌خوانند و نمره خوب می‌گیرند چیست؟

داشتن پشتکار به تنهایی سبب موفقیت نمی‌شود، بررسی زمینه ژنتیکی بسیاری از افراد موفق نشان می‌دهد آنها دارای ساختار ژنتیکی ویژه‌ای هستند.

کد خبر: ۶۸۷۵۱

تاریخ انتشار:۰۹ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۰:۰۵ - 29 January 2018

به گزارش روزپلاس؛محققان ادعا کرده‌اند، بخشی از هوش و موفقیت افراد به پشتکار و درس خوان بودن و بخش دیگر به ژنتیک فرد وابسته است.

نقشه ژنتیک هر انسان منحصر به فرد و مخصوص اوست، اما دارای شباهت‌هایی با اعضای خانواده نسبی هم هست، ژن‌ها عاملی کلیدی و اصلی در شکل ظاهر، ابتلا به بیماری ها، سطح هوش و حتی طول عمر فرد هستند.

ژن‌ها سبب تفاوت انسان‌ها و عاملی مهم در موفقیت یا شکست و نیز بروز خصوصیات رفتاری و روحی در افراد هستند؛ کارشناسان در جدیدترین بررسی‌های خود دریافتند ۵۲ ژن در بدن بر سطح هوش اثر می‌گذارند که از این تعداد دانشمندان تنها ۴۰ مورد را شناسایی کرده‌اند.

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه آمستردام هلند، این نتیجه‌ها را با بررسی داده‌های ژنتیکی در بیش از ۷۸ هزار نمونه خون داوطلبان به دست آورده‌اند.

در ادامه آزمایش دانشمندان ژنوتایپ دی ان‌ای (DNA genotypes) بدن افراد را بررسی و با آزمون سطح هوشی که برگزارشده است، مقایسه کرده‌اند.

دانشمندان با این آزمایش موفق به کشف ژن‌های جدید و نیز مسیر‌های بیولوژیک انتقال داده در بدن انسان شده‌اند و اعلام کرده‌اند، افرادی که تعداد بیشتری از این ژن‌های جدید را داشته‌اند دارای خصوصیاتی همچون قد بلند، لاغری و نیز علاقه نداشتن به مصرف سیگار بوده‌اند.

همچنین این افراد کمتر به بیماری‌هایی همچون آلزایمر، افسردگی، اسکیزوفرنی و چاقی مبتلا می‌شوند.

دانشمندان دانشگاه ادینبورگ نیز در یک پژوهش مشابه برروی گونه‌های مختلف ژنتیک دریافتند؛ برخی از ژن‌ها می‌توانند اثر منفی بر سطح هوش داشته باشند و باعث ناکامی افراد در امتحان‌ها و مسئله‌های مالی در طول زندگی آن‌ها شوند.

محققان اسکاتلندی، نشانگر ژنتیکی را در DNA بیش از ۲۰ هزار نفر بررسی کرده و با سطح هوشی آن‌ها (IQ) مطابقت داده‌اند.

شکل گیری ژن‌ها به عامل‌های مختلفی بستگی دارد که بسیاری از آن‌ها برای دانشمندان کشف نشده است، ژنتیک والدین، تغذیه مادر و حتی قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مختلفی که در رحم مادر در دوران جنینی وجود دارد، در ایجاد ژنتیک مختلف و حتی جهش ژنتیکی موثراست.

نتیجه این پژوهش در نشریه مجله روانپزشکی مولکولی (the journal Molecular Psychiatry) به چاپ رسیده است.

باشگاه خبرنگاران