نخست وزیر نامحبوب و بدفرجام!

کشور عراق از هنگام رسمیت یافتن به‌عنوان یک کشور در نوامبر‌سال ١٩٢٠، تا جولای ١٩٥٨ میلادی که عراقی‌ها از آن ‏با عنوان «انقلاب ١٤ جولای» یاد می‌کنند، دوران پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت.

کد خبر: ۱۱۳۱۸۹

تاریخ انتشار:۱۲ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۹:۵۹ - 03 March 2019

به گزارش روزپلاس، در طول سال‌هایی که عراق دوران پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته ، چندین پادشاه و نخست‌وزیر بر عراق حکومت کردند که با وجود همه تفاوت‌ها در یک نکته شبیه ‏هم بودند و آن این‌که همگی با کودتای نظامی ساقط شده یا مجبور به تحویل دادن قدرت شدند.

در این دوره از تاریخ سیاسی ‏عراق، اما با شخصیتی مواجه هستیم که در همه دولت‌ها چه انتخابی و چه کودتاچی نقشی موثر داشته و موفق شد ١٤ بار به ‏نخست‌وزیری این کشور برسد! صحبت از نوری سعید سیاستمدار شهیر عراقی است که ٦١‌سال پیش در چنین روزی، ‏برابر ٣ مارس ١٩٥٨ میلادی، برای آخرین بار بر مسند نخست‌وزیری عراق تکیه زد و ٤ ماه، یعنی تا زمان کودتای ‏عبدالکریم قاسم اداره امور این کشور را در دست داشت. ‏

رئیس دولت مطلوب بریتانیا

اگر بخواهیم بدیلی داخلی برای نوری سعید بیابیم شاید بتوان احمد قوام‌السلطنه را مثال زد که ٥ بار به نخست‌وزیری ایران ‏رسید، اما باز با این حال قوام ٩ نخست‌وزیری کمتر از نوری سعید در کارنامه‌اش دارد. عراق در نوامبر ١٩٢٠ میلادی با ‏قیمومیت جامعه ملل (سَلَف سازمان ملل متحد) و تحت نظارت انگلستان حیات خود را به‌عنوان کشوری مستقل آغاز کرد و ‏درست در همین دوران است که نوری سعید به‌عنوان سیاستمداری نزدیک به بریتانیا در این سرزمین ظهور می‌کند. ‏انگلیسی‌ها با بر تخت نشاندن فیصل یکم، از نخستین شاه دست‌نشانده خود در عراق رونمایی کردند و این میان نوری سعید ‏به دلیل شخصیت مستبد و قدرت‌طلبی که از خود نشان داده بود، بی‌تردید مطلوب‌ترین گزینه برای نخست‌وزیری کشور تازه ‏متولده شده به شمار می‌رفت. سعید در مقاطع مختلف دست به تشکیل دولت در عراق زد و پس از مدتی به دلیل اصرار و ‏ابرام برای ماندن بر سر قدرت آن هم به هر قیمتی، خواه ناخواه در نگاه مردم عراق به‌عنوان عامل اصلی همه مشکلات ‏کشور شناخته می‌شد. ‏

سرانجام فیصل و سعید

کودتای افسران عراقی چپگرا به رهبری عبدالکریم قاسم که به سقوط نظام سلطنتی در عراق منتهی شد، منهای فیصل دوم ‏آخرین پادشاه عراق، یک قربانی سرشناس دیگر هم داشت که همانا نوری سعید بود. در غروب ١٤ جولای ١٩٥٨ میلادی، ‏در حالی که جسد مثله شده فیصل دوم، شاه ٢٣ ساله عراق از طناب دار آویزان بود، برخی از دست‌اندرکاران کودتا به‌‏دنبال نخست‌وزیر بدنام عراق یعنی نوری سعید می‌گشتند، زیرا می‌دانستند مجازات او دل مردم را بیش از پیش با کودتاچیان ‏همراه خواهد کرد. این میان شخص نخست‌وزیر خود بهتر از هر کس دیگری می‌دانست که این کودتا با کودتا‌های قبلی توفیر ‏دارد و به همین دلیل سعی کرد با پوشش زنانه از کشور خارج شود، اما شانس با او یار نبود و توسط عوامل کودتا دستگیر و ‏بلافاصله تیرباران شد.

روزنامه شهروند