به گزارش روزپلاس، در هر مرحله و بحرانی که در کشور پیش بیاید ، * اگر* به نفع برخی افراد باشد، نقابی بر صورت میزنند که بسیاری از مخاطبین خود را فریب دهند و به سمت جریانی هدایت کنند که برای این گروه از افراد سود داشته باشد نه برای مخاطبینشان.
چنانکه، وقتی آنهارا در خلوتشان ، در وضعیت های بدون نقابشان ، مشاهده میکنید، تفاوت محسوسی با اظهاراتشان مشخص میشود.
این مردم فریبی ها، حتی نه لزوما* عوام فریبی * ؛ چون گاها مسئولین را هم فریب میدهند، در حال حاضر در کشور ما به سرعت در حال حرکت است حتی با فریاد و ارتعاش بیشتر. دو رویی یا چند رویی هایی که در هر موقعیتی ، یک صورت از خودشان را نشان میدهند، کم کم تبدیل به فرهنگ و هنجار میشود.
طوری که افرادی که همیشه یک حرف و هدف داشته اند را از گروه و جامعه طرد هم میکنند. چون نقابی بر صورت نمیزنند.
نظریه پرداز نامدار حوزه روانشناسی، یونگ، وقتی مساله "نقاب" را مطرح میکرد هم نمیدانست در زمان ما، نقاب ، تا این حد برای برخی سود داشته باشد.
غرق در ثروت باشی ، و ظاهری غمگین به خود بگیری و از درد سخن بگویی. و این نهایت بازیگری است. غرق در آزادی باشی و از جنگ بخاطر اسارت سخن بگویی.
افرادی که در مقابل مخاطبینشان نقاب میزنند را شاید نتوان به خوبی تشخیص داد و راه فرار این است که اساسا چشممان به کلام و نظرات افرادی که صرفا خوب نمایش بازی کردن را بلدند نباشد. هر یک از افراد، خودشان میتوانند بهترین تحلیلگر باشند . تا جایی که مراقب باشند جملاتشان، از کلام خودشان باشد نه تکراری از کلمات عده ای نقاب بر صورت!