به گزارش روزپلاس، در چند روز اخیر، صفحه‌ی روزنامه شرق در برنامه‌ای با عنوان «راز مگو» نکاتی را در خصوص نحوه تربیت کودکان ۲ تا ۶ سال با عنوان خود مراقبتی منتشر کرده است که بی‌شباهت با آموزش اضطراب اجتماعی نیست.
در‌ادامه کارشناس روانشناسی صفحه‌ی «مثبت زندگی» پایگاه خبری روزپلاس به بررسی این موضوع می‌پردازد:
مرز باریکی میان آموزش خودمراقبتی و آموزش اضطراب اجتماعی وجود دارد.
به این صورت که شما والدین را ابتدائا، و سپس فرزندان را نسبت به هر گونه در آغوش گرفتن و لمسی هراسان و مضطرب کنید یا این مساله را هم مانند هر آموزش دیگری که میتواند با آرامش و بدون ایجاد اضطراب باشد، انجام دهید.
شاید اینکه کودک، بدون اجازه به کسی دست نزند، یا بدون اجازه اش کسی به او دست نزند، نیازمند ساعت‌ها توضیحات مفصل و آموزش های عملی باشد. استفاده تیتر وار از این گونه مطالب میتواند والدین مبتلا به وسواس فکری را هراسان تر و مضطرب تر کند؛ طوری که این والدین حتی اجازه اندک ارتباط فیزیکی رایجی مانند دست دادن هنگام سلام را به فرزندانشان ندهند. و اینگونه است که کودکان را مضطرب می‌کنند و از جامعه و اطرافیان هراسان.
یکی از نکات حائز اهمیت مساله تجاوز به کودکان این است که گفته می‌شود، شاید اگر آتنا یا اهورا خودمراقبتی را به طور کامل یاد گرفته بودند اینگونه نمی‌شد! در صورتی که کودکانی که در چنگال گرگ‌های انسان‌نما قرار می‌گیرند، هرچقدر هم مهارت خودمراقبتی داشته باشند نمی‌توانند خود را از چنگال این حیوانات رها کنند و جان سالم به در ببرند. بلکه باید والدین این کودکان را نسبت به این حد از بی اهمیتی به لحظات فرزندشان آگاه کرد.
یکی از مسائل مهم این است که والدین فکر می‌کنند دو راه بیشتر ندارند، یا رها کردن کودک، یا آموزش های شبانه روزی به آنها. در صورتی که همراهی با کودک و زندگی همراه با او حد وسط است.
رفتار مودبانه، صمیمانه و دارای حریم والدین میتواند کودکان را به داشتن حریم آگاه کرد؛ نه اینکه با به کار بردن چنین آموزش هایی به کودکان احساس ناامنی بدهیم و از دنیای بیرون و اطرافیان آن‌هارا بترسانیم.
بهم خوردن احساس امنیت در کودکان خطرناک ترین مساله است؛ که در چنین آموزش هایی به خطر افتادن امنیت روانی را فقط در تجاوز میداند. و چه بسا در رفتارهای والدین برای انجام این آموزش ها، امنیت روانی کودک از بین برود.