به گزارش روزپلاس، اگر برای هم وطنانمان ارزش قائل هستیم، کارهایی انجام دهیم، حرف هایی را بزنیم که قدری باعث آرامش شان شود. هر آنچه که در توانمان است. ابراز همدردی ، در زمان هایی که افراد ، روزهای تلخی را میگذرانند، صرفا میتوان نیم قدمی باشد برای تسکین دردشان. به یاد آوردن و نشر اخبار تلخ و شرح اوضاعی که همگان از آن خبر دارند، باعث کاهش ناراحتی نمیشود.فرهنگ غلطی است در میان ما ، که در مواقع ناراحتی، مدام وضعیت را تشریح میکنیم که اشک ها بیشتر جاری شوند و نامش را هم ، همدردی میگذاریم.
یک روان در مانگر نیز، خیلی نباید وضعیت ناراحت کننده مراجع خود را ، به او یادآوری کند، صرفا تا حدی که مراجعه کننده، متوجه شود ، درمانگرش او را فهمیده.
اما دیگر تمام تلاش و انرژی خود را باید بگذارد برای تسکین حال او و آرامش مراجعش.
هرچند مخاطب اصلی این مطلب، دولت و دولتمردان اند، اما باید بدانیم، اگر هم وطنانمان برایمان مهم اند، باید کاری کنیم و حرفی بزنیم تا مقداری آرام شوند. تلاشمان در کسب آرامش در کشور باشد نه تشدید جو متشنج برای فرا رسیدن تحول!
چرا که اگر هم تحولی فرا رسد، مدت ها زمان میبرد تا اوضاع روانی افراد، بهبود یابد.