به گزارش روزپلاس، به عقیده نظریه پرداز بزرگ ، آلفرد آدلر، احساس حقارت در همه کودکان به صورت طبیعی وجود دارد. چرا که آنها خود را در برابر والدین قدرتمند، ضعیف و درمانده می‌دانند. اما اگر کودک نتواند به این احساس، غلبه کند، تبدیل به عقده حقارت میشود و فرد برای همیشه خود را بی کفایت، نالایق، ضعیف و درمانده تصور میکند.
تجربه إحساس حقارت، همیشه منجر به حرکت برای پیشرفت نمیشود. اگر راه بیرون رفت از این إحساس ، نشان داده نشود، چیزی جز إحساس نالایقی و بی کفایتی به دنبال ندارد.
حتما میشناسید عده ای را که در تلاشند تمام وجود افرادرا با إحساس حقارت ( إحساس حقارت نسبت به دیگر ملت ها) پر کنند. از علائم عقده حقارت میتوان به این موارد اشاره کرد:
فرد مکرراً درگیر افکار ناراحت کننده است، معمولاً از همکاران، نزدیکان یا اعضای خانواده دوری میکند، با دیگران بد رفتاری میکند. او از این طریق، احساس انزوا و شکستش را منتقل میکند، از هر نوع رقابتی که احتمال مقایسه‌ی عملکردشان با دیگران وجود داشته باشد، اجتناب کنند، ویژگی‌های شخصیتی کمال‌گرایی و روان‌رنجوری را نشان دهند.
نتیجه ایجاد عقده حقارت در سطح یک جمعیت این میشود که در نهایت یک ملت را به عمیق ترین سطوح افسردگی و ناامیدی بکشانند و از توانمندی آنها کم کنند.تا جایی که اشاره به توانمندی ها ، مضحک و خنده دار به نظر برسد.
ضعف ملتی همچون ملت ایران، از آرزوهای دیرینه دشمنان این کشور است.
سهل الوصول ترین راه برای شکست ملت ایران در حال حاضر، نابود کردن روان این مردم است. حمله به روان مردم و ایجاد ناامیدی در یک ملت، تمامی اهداف دیگر را برای دشمنان این ملت ، میسر میکند.
در نهایت لازم است این نکته را متذکر شویم که در نظر نگرفتن دشمنان این ملت و تلاش هایشان، توهم و دور از واقع بینی است.